Búnaðarrit - 01.01.1912, Side 219
BÚNAÐARRIT
215
til er heyið hætti að síga, en þá var erin tyrft yfir, svo
að hallaði út af.
í byrjun janúar þ. á. var fyrst tekið á heyinu. Þá
var það mjög samfeldið, svo að það varð að skera það
upp með ijá, mikið súrt, og leggur fyrir af því súrlykt.
Heyið er blautt, líkt og það var látið í gryfjuna, en að
eins dekkra á lit. Engar skemdir hafa komið fram í
heyinu. Kúnum var Jítið um það fyrst í stað, en þær
komust flestar fljótt á að éta það. Þeim hefir verið
gefið það eitt sér, því að sé það hrist saman við töðu,
linast hún mjög upp. Aftur hefir gefist vel að hrista
það saman við annað hey í hesta. — Hitamæli til að
hafa við súrheysgerðina fékk eg 14. sept., og því gat
hann ekki komið mér að notum hér á Hvoli í þetta sinn.
1911, 10/i. Heyið, sem súrsað var, var háartaða og
gras af húsum. Það var slegið 15. sept. og látið í gryfj-
una næsta dag grasþurt eða vatnslítið. Stóð svo opið í
2 daga. Þá var bætt ofan á gryfjuna, og var þá orðið
heitt í heyinu, við 60 stiga hiti. Þá var gryfjan nokkuð
meira en kúffull. Yar heyið svo tyrft með signu torfi.
Þá var látið lag af hellugrjóti og hnullungsgrjót ofan á,
tyrft svo með torfi, og svo mokað þar yfir blendingi af
mold og möl, eftir því sem seig, þar til er hætti að síga.
Þá var tyrft yfir alt með torfi. Moldarlagið er við tvö
fet á þykt. Rétt fyrir jól var farið að taka á súrheyinu,
og var það mjög samfeldið og laust við skemdir, að eins
dekkra á lit en þegar það var látið niður. Leggur af
því súra lykt. Kýr éta það vel og hestar sömuleiðis.
Gryfjan er 10 fet á lengd, 7 fet á vídd, 6 fet á hæð,
með bogadregnum hornum, hlaðin að innan úr hnausum.
Frá Jóni bónda Jónssyni á Skeiöfleti i V.-Skaftafellss.
1911, S1/i2. 31. ágústþ. á. lét eg nýslegið háarhey í gryfju,
sem eg tók í fastan grundvöll. Gryfjan er 6X8X7 fet
= 336 teningsfet.
Heyið ílutti eg í vagni, viktaði í 1. vagninn og hafði