Búnaðarrit - 01.01.1912, Page 232
228
BÚNAÐARRIT
og botn, með vatnsheldu þaki, sé óhjákvæmilegt skilyrði
fyrir því, að geta tengið gott súrhey. Nei, fyrirfram-
kostnaður, sem nokkru verulegu nemur, er enn sem
komið er ekki mikil hvöt til nýjunga.
Samsýslungar mínir og sveitungar hafa ekki gert
sér né mér ómak með því, að leita hjá mér leið-
beiningar til súiheysverkunar. Þeim þykir enn ekki
þörf eða kominn tími til þess, að að reyna þá aðferð,
nema þeim örfáu, sem fyrir nokkrum árum og árlega
nota hana. Guðmundur á Möðruvöllum gerir það árlega,
og Guðmundur á Valdastöðum og nokkrir aðrir hafa
gert það öðru hvoru um nokkur undanfarin ár.
Mér þótt-i mjög vænt um, þegar eg heyrði í fyrra,
að Halldór Vilhjálmsson, skólastjóri og bóndi á Hvann-
eyri, hefði bygt sér stað fyrir súrhey, þvi að eg taldi
mjög líklegt, að það mundi hafa mikil og góð áhrif á
útbreiðslu þeirrar aðferðar, að hann færi að nota hana
og fræða nemendur búnaðarskólans um hana. Og af
því eg átti kost á að tala við hann í Reykjavik í haust
sem leið, sannfærðist eg um, að það er happ að hann
hefir tekið það mál að sér.
1910, 20/n. Dagana 12.—20. sept. þ. á. lét eg aka
nýslegnu háargrasi af túni mínu heim að súrheysgryf-
junni og láta það í hana, á sama hátt, sem eg að undan-
förnu hefi gert. Það sem eg í ár lét i súrhey var að
fyrirferð svo, að það hefði gert 140 hesta af vænu þurru
bandi. Af því hvað úrkomusamt var í september, var
meiri hluti þess, sem eg gerði súrhey af, rakað í vætu
og þar af leiðandi látið í gröfina votara en oft að undan-
förnu hefir verið.
A 3. degi var hitinn í því, sem 1. daginn var látið
niður, orðinn 49° í enda grafarinnar; annars staðar gat
eg ekki náð til þess að mæla hitann, vegna þess sem
bættist ofan á það daglega. Svo smá-jókst hitinn upp í
64°, til þess þann 22. að eg færði nokkuð af farginu á.
Beið 2 daga frá því, að það siðasta af fóðrinu var látið