Búnaðarrit - 01.01.1912, Page 238
234
BÚNAÐARRIT
og verður gott af. Eg get þess til, að það sé mest því
að kenna, hve heyið var vont í fyrstu, að þeir éta ekki
meira, en ekki af þvi, að það hafi skemst við geymsi-
una. Nú er hitinn mældur á þrem stöðum: 4—4x/s°
og 5° C. Þrátt fyrir töluverð frost í vetur er heyið
mjög lítið frosið við veggina.
Ekki hefi eg betur vit á, en að þessi sæt-súrheys-
gerð, aðallega súrheysgerðin, hafi heppnast prýðilega vel.
Háin er græn, eins og hún væri nýslegin, lítið eitt
bliknuð, þar sem hitinn varð mestur. Kýrnar éta hana
með mestu græðgi rétt allar, eða 40 af 42. Handa
öðrum skepnum þykir hún of góð. Því miður voru
ekki gerðar fitumælingar rétt um það leyti, sem fóður-
breytingin varð, svo að ekki er hægt að segja með nokk-
urri vissu, hvort fitan hafi aukist í mjólkinni, en svo
mikið er víst, að smjörið batnaði mjög mikið, varð
bráðfeitara, bragðmeira og betra, líktist, góðu sumar-
smjöri, en ekki vetrarsmjöri. Enda er það ekki annað
en það, sem marg-sannað er af reynslunni erlendis, að
vel verkað votliey bœði eyJcur og bœtir mjbllcina og smjörið.
Frakkinn Auguste Goffart, sem er faðir votheysgerðar-
innar eins og hún tíðkast nú á tímum, sagði: „Sýndu
mér smjörið þitt, ef þú gefur kúnum þínum vothey á
vetrum, og eg skal segja þér. hversu góður votheys-
gerðarrnaður þú ert.“
Kúnum er nú gefið um 20 ÍS á dag af votheyi.
Er það sem næst 6 15 af þurru heyi, eða 2 — 3 f. e.
Áður var þeim gefið 25—30 ÍÉ af rófum á dag; er það
mjög svipað, eða litlu minna fóðurgildi; svo að ekki var
við því að búast, að mjólkin yxi í kúnum að mun;
en votheysgerðin hafði áreiðanlega bætandi áhrif á smjör-
gerðina, eins og áður er drepið á.
Eg er vel ánægður með votheysgerðina í heild sinni,
og vil eg eggja bændur á að reyna hana, og mun fús-
lega svara fyrirspurnum og leiðbeina þeim, er þess
óska, eftir mætti. Tveir menn hafa beðið um leyfi, að