Búnaðarrit - 01.01.1912, Síða 288
284
BÚNAÐAERIT
viSbótina í fóðurbæti, en III. flokks kúm í votheyi.
Þessi breyting var gerð smám saman á 5 dögum (breyti-
skeið hið fyrra), og úr því byrjaði svo sjálft tilrauna-
skeiðið, sem stóð yfir í 30 daga.
A breytiskeiðinu var V5 hluti heyviðbótarinnar dreg-
inn af hverri kú á dag, en það efnatap, er við það var&
á fóðrinu, bætt upp með mátulega miklu af fóðurbæti
eða votheyi.
Á tiiraunaskeiðinu var fóðrinu ekki breytt (svo
teljandi væri). Á tilraunaskeiðinu reyndist það þá svo,
að kraftfóðurs- (fóðurbætis-) og votheyskýrnar geltust mjög
svipað, en báðar mun minna un heykýrnar.
Þetta nam því, að meðal-heykýr geltist:
0,71 kg. meira en meðal-kraftfóðurskýr,
0,62 — — - meðal-votheyskýr.
Þá var fóðrinu aftur smá-breytt á 5 dögum, og að
þeim liðnum fengu allar kýrnar hey eins og á undir-
búningsskeiðinu (eftirskeið) í 10 daga.
Á því geltust kraftfóðurs- og votheyskýrnar minna
en heykýrnar.
Bæði fóður og mjólk var vegið daglega.
Til grundvallar við útreikning á fóðurþörf kúnna
var gengið út frá, að kýrnar þyrftu fóður bæði sér til
viðhalds og til að mynda af afurðir.
Reiknaði Ingimundur sálugi svo, að fyrir hver 100»
kg. í lifandi þunga þyrfti kýrin :
0,06 kg. meltanlega eggjahvítu,
0,8 sterkjueiningar.
Til afurðafóðurs þyrfti hún aftur:
0,05 kg. meltanlega eggjahvítu,
0,2 sterkjueiningar
fyrir hvert 1,0 kg. mjóikur.
Það sést þá af þessu, að kýrnar héldu nytinni betur
í sér, þegar þær fengu fóðurbæti eða vothey i stað nokk-
urs af þurheyinu. En auk þess að þær héldu betur i
sér, sparast við það hey, en af því leiðir, að skepnu-