Búnaðarrit - 01.01.1929, Page 122
116
BÚNAÐARRIT
Allvíða er geflð vothey, en þó hvergi nærri í öllum fje-
lögunum. og því síður á öllum bæjum. Sunnanlands er
gefið meira af útheyi en Norðanlands. Annars er óhjá-
kvæmilegt í framtiðinni, hvað sem samþykt Búnaðar-
þings líður, að birta það fóður, sem kýrnar fá, eins og það
virkilega er, en ekki í neinum reiknuðum einingum, enda
mun það gert þegar hægt er að birta skýrslurnar árlega.
Annars verða menn við lestur fóðureiningadálksins
að athuga það, að heyið er afar misjafnt frá ári til árs,
og til þess segja kýrnar i nytinni. En til þessa er ekki
tekið tillit þegar lagt er í fóðureiningar, heldur mun
vera lagt eins í fóðureiningar öll árin. Sumarbeitin er
hvergi reiknuð, en hún er líka misjöfn, bæði frá bæ til
bæjar, og frá ári til árs. Loks er gjafatíminn misjafn.
Hann er stystur 32 vikur, lengstur 40 vikur, og af því
stafar auðvitað mismikil fóðureyðsla.
Af þessu er augljóst, að taka verður fóðureyðsluna
með varasemi, og að ekki er hægt, að bera hin einstöku
fjelög saman, hvað hana snertir án athugasemda og
varfærni.
En nythæðin frá ári t.il árs, samhliða fóðrinu, sýnir
okkur að langt er frá því að við föðrum oklcar /cýr
þannig, að arður þeirra sje árviss. En það þurfum við
að læra að yera. Af skýrslum fjelaganna má fá margar
mikilsverðar bendingar í þá átt, og eftirleiðis verða þær
að birtast í því formi, að þær sjáist. í þetta sinn verð-
ur ekki farið frekar út í þetta mál, en auðnist mjer tími,
vona jeg, að geta fengið úr þessum eldri skýrslum
fróðleik, sem að gagni megi koma, og munu þá aðrir
fá að sjá hann.
í þessu sambandi veiður þá líka að benda á það, að
meðan fóðrun kúnna er eins ábótavant og raun ber vitni
um, er mjög vont að átta sig á hvort kúnum fer fram
hvað eðli snertir, eða ekki, og nytaukningin hjá meðal
kúnni á sjálfsagt rót sína að rekja til hvorutveggja,
bættrar meðferðar og batnandi eðlis.