Búnaðarrit - 01.01.1929, Page 123
BT5 n aðarrit
117
Á skýrslu I sjest hvernig meðalkýrin í hverju fjelagi
heflr reynst á hverju ári, hvað nythæsta kýr fjelagsins
heflr mjólkað, og hvað sú nytlægsta, hve margir bænd-
ur hafa verið í fjelaginu, og hve margar fullmjólkandi
kýr þeir hafa átt, en af þeim er reiknað meðaltal, og af
þeim er bæði tekin besta og versta kýrin.
Mismunurinn á þeim er auðsær. Að fækka þeim verstu,
en fjölga kyni þeirra bestu, er veik fjelaganna.
Að öðru leyti sje jeg ekki ástæðu til að ræða sjer-
staklega um skýrslu I. Hún er auðskilin. Hún sýnir
skamman aldur sumra fjelaganna. Bændur hefir vantað
festu og einbeitni í starfinu. Hún sýnir líka árangur
annara fjelaga, og hann sumstaðar mikinn.
Skýrsla II, sýnir hvernig landsmeðalkýrin hefir reynst
á ári hverju í þau 23 ár, sem fjelögin hafa starfað. Þar
koma misjöfnu árin líka greinilega í Ijós, og rugla rjetta
eðlilega framför. Ea þar inn í blandast lika, að það eru
ekki sömu mennirnir, sem alt af eru í fjelögunum. Ný
fjelög fæðast og önnur deyja eða sofna í bili. Þetta ár
er þessi bóndinn í fjelaginu, og hitt árið er hann kom-
inn úr því og annar kominn í það i staðinn. Af þessu
leiðir, að það eru ekki kýr sömu bændanna, sem með-
altölin eru reiknuð af. Álitlegur hópur hefir að vísu alt
af verið í fjelögunum, og er þvi alt af með sínar kýr í
meðaltalinu, en svo eru fleiri eða færri kýr í þvi aðrar,
og venjulega nytlægri kýr. Þetta hefir því áhrif í þá
átt að gera árssamanburðinn minna öruggan, þegar
dæma á um hvort kýrnar eru að batna eða versna.
Og vissa er fyrir því að meðaltalið yrði hærra, og hækk-
unin frá því fyrsta jafnari, ef þessa gætti ekki eins mik-
ið og raun er á.
Til að jafna áramismuninn eru oft reiknuð út með-
altöl nokkurra ára.
Sje það gert hjer verður það :