Búnaðarrit - 01.01.1929, Side 153
BUNAÐARRIT
147
emkum í því að greina frá Ijelegt, myglað hev og
eiturjurtir, er koma fyrir í of ríkum mæli.
Enn vil jeg nefna merka tilraun, sem Halldór
skólastjóri skýrði mjer frá og verða má til nokk-
urs gagns, þegar svo vikur við, þótt annmarkar sjeu
á að nokkuru leyti. Veturinn 1914 átli hann miklar
dyngjur af mygluðu heyi, og dóu mjög margar
kindur, eftir að þeim hafði verið gefið það. Hann
lagði nú mikið hey í bleyti um nokkurar stundir,
oft lieila nótt, og gaf það, þegar það var orðið al-
veg gegnblautt. Með því að hlanda fóðri því, er
verkað var á þessa leið, við súrhey, á kindadauðinn
að hafa minkað að talsverðum mun. Þetta knnna
að vera neyðarbjargráð eftir mjög ilt nýtingarsum-
ar, en auðvitað ber súrheysverkun langt af þessu.
A það skal enn bent, að nafnið „Hvanneyrarveiki"
er engan veginn svo lil komið, að veikin fyrst hafi
gengið frá Hvanneyri um landið. Það er öllu heldur
alveg rjettmætt nafn, dregið af þeim stað, þar er,
ineð kappsamlegum tilraunum Halldórs skólastjóra
i þá átt að rannsaka veikina, þegar um mörg ár
hefir verið beitt viðleitni til þess að leita að upp-
tökum þessa böls og girða l'yrir það; er það líkt
því sem vjer í Þýskalandi köllum ókunna veiki
„Borna-sjúkdóm“, eftir staðnum Borna i Leipzig-
umdæmi, þar sein fyrstu rannsóknir fóru fram til
þess að álta sig á henni.
Að lokum báðabirgðaskýrslu minnar vildi jeg ekki
láta hjá líða að færa þakkir öllum þeim, er mjer
hafa verið hjálplegir alt til þessa í því að geta leitt
starf mitt til lykta. Öllum framar ber þakklæti mitt
ráðuneyti íslands, er veitti mjer Ieyfi til þess að
llytja inn i landið verkfæri þau, er mjer voru nauð-
synleg, og áhöld til rannsókna, án þess að gjalda toll
af. Herra Halldóri Vilhjálmssyni og ahiðlegri konu
hans fyrir gestrisni og góðar viðtökur á heimili