Búnaðarrit - 01.01.1929, Side 158

152
BT) NAÐARRIT
nema aö vissu takmarki, að fráskildum hrísgrjónaekrun-
um í Suðurlöndum.
Þegar bændur hafa leitað upplýdnga og leiðbeininga
um það, hvernig þeir ættu að haga sjer í því, að breyta
ákveðnu gróðurlendi í nothæft áveituland og hvers
árangurs mætti vænta af slíku veiki, þá heflr eigi verið
hægt að svara þeim fyrirspurnum nema að nokkru leyti.
Þeir gatu fengið ákveðnar og áreiðanlegar leiðbeiningar
um það, hvernig mætti ná vatninu upp í skuiði og
veita því um það svæði, sem gera skyldi að áveitulandi,
og hvað sú fyrirhöfn myndi hjer um bil kosta. En hitt
var ekki hægt að segja þeim með nokkurri vissu, hvernig
haga skyldi notkun vatnsins og hver eftii tekjan myndi verða.
Reynsla vor í því efni heflr til þessa verið um of í
molum, vegna þess að engar nákvæmar sundurliðaðar
rannsóknir hafa verið gerðar í þá átt, og eilendar rann-
sóknir voiu eigi til, er ættu við áveitugróðuiinn íslenska.
Þess eru einnig dæmi að menn hafa raðist í áveitu-
framkvæmdir, sem litinn eða engan árangur hafa borið,
vegna þess að skortur var á reynslu, er skorið gæti úr
þvi fyiir fram, hvort framkvæmdiinar væru arðvænlegar
eða ekki. Dæmi eru líka til að menn hafl raðist í fram-
ræslu og aðrar aðgerðir í grasgefnum áveitulöndum, sem
beinlínis hafa oiðið til þess að draga úr grasvextinum
og spilla landinu.
Þau 20 ár, sem jeg stundaði búskap, hafði jeg gott
tækifæri til að kynna mjer votlendisengjar. A abýlis-
jörðum minum var aðal-heyskapurinn utan túns á mýr-
lendi og flóum, sem ýmist voru vaxnir stargresi eða
broki. Leitaðist jeg við að kynna mjer ýmislegt viðvíkj-
andi sprettunni á slikum engjum og komst þá að raun
um, að ýmsu var öðruvísi farið, viðvíkjandi þroska
þessara jurta, en menn höfðu áður gert sjer í hugar-
lund. Að vísu hafði jeg ekki tækifæri til að gera nógu
nákvæmar rannsóknir á ýmsu því, er jeg veitti eftir-
tekt, en sem mjer þó þótti sjerstaklega íhugunarvert.