Búnaðarrit - 01.01.1929, Side 172
166
BÚNADARRIT
tekið fram, að áveitulönd þau er jeg hafði til athugunar
voru heldur hallamikil og vatnið rann hratt yfir. —
Árangurinn kann að verða annar á hallalitlu landi, þar
sem vatnið rennur mjög hægt yflr eða eigi hraðar en
svo, að það að eins endurnýist hæfilega.
í uppistöðutjörnum verður útlit og vöxtur gulstarar-
innar mjög breytilegur, eftir því hvað vatnið er djúpt.
Þar sem vatnið á mínu engi stóð uppi og varð alt að
30 cm. djúpt, varð störin þjett, þroskamikil, og blöðin
breið og hávaxin, en myndaði engin öx og bar því ekki
aldin. Allur vöxturinn fór í að þroska blöðin. Þessi um-
skifti uiðu til að auka eftirtekjuna af enginu. Má ætla
að orsökin til þess að störin ekki blómgaðist hafi verið
sú, að vatnsleiðslan sje svo ör í störinni, þegar hún vex
á svo djúpu, að vöxturinn gangi allur í það að þroska
þau tæki, er störin notar til að losa sig við vatnið, svo
sem blöðin.
Þegar vatnsdýpið fór að fara að mun fram úr 30 cm.,
tók störin að grennast, blöðin að mjókka og lengjast,
og jurtirnar urðu renglulegar á vöxt og gátu eigi hald-
ist upprjettar, þegar vatninu var hleypt af. Þá fór og
gróðurinn að verða gisnari, væri vatnið til lengdar svo
djúpt. Yiði vatnið enn dýpra, t. d. 60—100 cm. um
lengri tíma, dóu starirnar og landið fór í flag.
Þetta var til mikils baga í uppistöðum þeim, er jeg
geiði í veitunni í Bæ, því að misdýpið var svo mikið í
uppistöðutjörnunum, vegna halla engisina. Jeg reyndi því
að koma í veg fyrir að starirnar yrðu um of renglu-
legar eða dæu, þó vatnið yrði nokkuð djúpt. Fór jeg að
því á þann hátt, að jeg veitti vatninu úr aðaluppistöðu-
tjörninni á 3—4 daga fresti, um aðalgróðrartímann, og
liet vatn seytla um blettinn í 2 daga, svo jarðvegurinn
hjeldist votur. Hyltist jeg til að gera þetta i hæglátu
veðri, þegar ekki var kalt, svo að kuldanæðingar ekki
skemdu áveitugróðurinn. — Með þessu móti tókst mjer
að halda störinni lifandi á öllum uppistöðublettunum,