Búnaðarrit - 01.01.1929, Side 336
330
BÚNAÐ A.RRIT
kindur, sem eru mikið veikar, fara oft að vatni, en drekka
lítiÖ í senn. Stundum virðist pestin ákafari í einn tíma
en annan, þannig kom hún mjer miklu ákafari fyrir
sjónir á Selsstöftum í SeyðisfirÖi, heldur en alment í
Borgarfiiði. Einnig vildu Borgfirðingar halda því fram,
að hún hefði verið ákafari fyrst í haust heldur en hún
hefir verið nú upp á síðkastið. Þetta er í raun og veru
ekkert sjerstakt fyrir þessa pest, heldur er það algengt
með margar næmar pestir. Fram úr nösum fjárins er
verst verður rennur slefa, sem storknar um nasaopin;
þessi slefa verður stundum graftrarkend horvilsa, frekast
á því fje, sem komist hefir í dauðann, en hefir lifað
pestina. Undarlegt má það kallast, að fjeð heldur ótrú-
lega vel kvið, sumt, sem veikist mjög mikið vitðist þan-
fult, jafnvel þótt það hafi að eins lítið jetið í 2 — 3 daga.
Venjulega sparða kindur, sem hafa þessa pest, þó fá
sumar kindur sótt, ef þær verða mjög veikar, og er þá
venjulega skamt að biða dauðans.
Fje, sem lítið eða ekkert ber á, veikist oft hastarlega
ef það verður fyrir einhverju t, d, mæðist eða blotnar,
þannig vildi til hjá Jóni Björnssyni, Borgarfirði. Ein ær
hans var slæm í augum, — ráð við augnveiki í fje er að
hella kreolinsvatni í augum, 2 matskeiðar kreolin í flösku
af vatni, — en var samt úti með hinu fjeuu. Um kvöldið
er hann hýsti ringlaðist hún frá við dyrnar. Það varð dá-
lítill eltingarlelkur við að ná henni og stympingar við
að draga hana heim að húsinu. Daginn eftir, er hún
veik og drepst eftir sólarhring. Áður sáust engin veik-
indamerki á henni, hún hafði mæðst litilsháttar en ekki
þolað það. Ókunnugur hundur hljóp í fje Jóns í Geita-
vik , í haganum ofan við bæinn. Um kvöldið bar á alt
að helming fjárins — mæði —en upp úr þessu drápust
sex kindur. Daginn eftir að þær sez drápust ljet hann
það af fjenu út, sem hann sá ekkert á og rak það sjálf-
ur í hagann. Er hann kom heim sá hann að þrjár kind-
ur lágu í haganum. Hann fór í fyrra lagi að vitja um