Búnaðarrit - 01.01.1937, Blaðsíða 81

B Ú N A Ð A R R I T
<>1
Karakulfénu, sem flutt var til landsins 1933. Vilja
sumir kenna mér um það, að þessi pest hafi borizt til
landsins, aðrir Þorsteini Briem, sem þá var ráðherra,
enn aðrir Ásgeiri L. Jónssyni, sem keypti féð fyrir
hönd ríkisstjórnarinnar o. s. frv. Mér þykir því hlýða
að segja frá tildrögum þess, að þetta fé var flutt til
landsins og hvernig vart varð fyrst við veikina.
Það hefir lengi verið álit margra manna, að við
íslendingar ættum að flytja til landsins erlend fjárkyn
til blöndunar með okkar fjárkyni. Um milli 20 og 30
ára skeið er búið að ræða um þetta. Þær umræður
hafa sérstaklega orðið á Búnaðarþingum, en líka i
prentuðum timaritum og blöðum. Snemma legg ég hér
orð í belg, og lýsi því yl'ir, að ég telji rétt að flytja inn
fé og gera tilraunir með einblendingsrækt á því og
okkar fé. Lagði ég það til, að féð væri keypt al' Búnað-
arfélagi íslands (síðar af landsstjórninni) og tilraun-
irnar gerðar í hyggðri eyju, þaðan sem fé væri ekki
flutt til lands. Með því vildi ég fá tilraunina gerða, án
þess að hætta væri á að aðalfjárstofn landsmanna
þyrfti að sýkjast, þó svo illa kynni að fara, að veiki
kæini upp í innflutta stofninum. Mín skoðun á þessu
hefir engum breytingum tekið.
Hvað Karakulféð snertir sérstaklega, þá sést skoðun
mín á því í athugasemd, sem ég gerði við grein dr.
Hellmut Lotz um „arðsama sauðfjárrækt“, í Búnaðar-
ritinu 1932, bls. 207.
Lögin um innflutning sauðfjár til sláturfjárbóta
voru lögð fyrir Alþingi 1931 (vetrarþingið) af stjórn-
inni. Þau urðu ekki útrædd þá, en með frumvarpinu
fylgir saga málsins rituð af Metúsalem Stefánssyni,
þáverandi búnaðannálastjóra. Á vetrarþinginu dagaði
málið uppi, en var svo aftur tekið upp á sumarþinginu
saina ár, og varð þá að lögum án þess að neinum veru-
legum mótmælum væri hreyft og að því, er ég hezt
man mótatlcvæðalaust. Þar og á Búnaðarþingi, sem