Búnaðarrit - 01.01.1937, Blaðsíða 181
BÚNAÐARRIT
161
getn í ýmsum tilfellum orðið beinlínis óréttlát og sam-
rýmast á ýmsan hátt mjög illa venjulegum liugmynd-
um um almenn mannréttindi. Má í því sambandi nefna
árgjaldið til Búnaðarfélags íslands, sem auðsjáanlega
er ekkert annað en greiðsla fyrir búnaðarblaðið „Frey“,
og svo hektara-ákvæðið, sem gerir það að verkum, að
maður, sem ræktar 10 ha. lands svo vel og af svo mik-
illi hagsýni, að það framfleyti honum og fjölskyldu
hans, hefir aðeins hálfan atkvæðisrétt og er ekki kjör-
gengur, en annar, sem hefir á leigu 20 ha. beitiland, er
hann notar til beitar handa reiðhesti sínum, er fullkom-
lega atkvæðisbær og kjörgengur. Á sama hátt eru all-
margir, sem starfa algerlega á vegum landbúnaðarins,
■eru forgangsmenn bændanna í búnaði og jafnvel veita
slórum búrekstri forstöðu, sviptir bæði atkvæðisrétti
•og kjörgengi, ef þeir hafa ekkert land til eigin afnota.
d. Af kosningafyrirkomulagi þessu, ef samþykkt
væri, mundi leiða að samræmi milli sambandanna,
sem rejmt hefir verið að ná mcð þeirri tölu fulltrúa,
sem nú gildir, mundi allt raskast. Hve mikil sú röskun
yrði, hefir nefndin alls ekki getað rannsakað, en hitt er
augljóst, að samband með 401 atkvæði fær sömu full-
trúatölu og samband ineð 700 atkvæðum. Alveg er ó-
ákveðið hver tala fulltrúa yrði, en hitt er augljóst, að
hún hlýtur að hækka mjög mikið, og kostnaðarauki sá,
er leiða mundi af þessari breytingu yrði því alls eigi
óverulegur, og sýnist til hans stofnað að mjög miklu
leyti að ástæðulausu, þótt löggjafarnir telji það at-
riði smávægilegt, þá er þó ástæða til í sambandi við
það, að gera sér grein fyrir vinningnum. Það eina, sem
talið hefir verið fjölgun búnaðarþingsfulltrúa til á-
gætis, er það, að með því gæti hvert sýslufélag eign-
ast sinn l'ulltrúa á Búnaðarþingi. Þar er til að svara,
að svo stórkostleg fjölgun fulltrúa er ekki nauðsynleg
til ])ess að það náist, sem hér er gert ráð fyrir. í öðru
lagi eru mörg hinna eldri sambanda, sem ná yfir fleiri
n