Dvöl - 01.01.1937, Blaðsíða 36

30
D V Ö L
Furðuverk nútímans Eftir Sigurð Þorsteinsson
ÍY. Tíminn cr peningar.
Saga járnbrautanna sannar
ljóslega, að tíminn er peninga
virði. Hvergi hefir verið háð eins
hörð barátta við fjarlægðirnar og
fyrir hverja sparaða mínútu ver-
ið greiddar hinar ótrúlegustu
upphæðir. Má í því sambandi
nefna jarðgöngin í Alpafjöllum
og mörg önnur slík stórvirki. Af
því að Ameríkumenn eru kunn-
astir fyrir að greiða stórupphæð-
ir fyrir sparaðan tíma, ætla ég
að taka nokkur dæmi úr sögu
hinna amerísku járnbrauta, er
sanna þetta.
Árið 1879 'var ein lengsta og
kunnasta járnbrautin í Ameríku
(Oake lAmes) seld hæstb.jóð-
anda með öllum tilheyrandi eim-
svo og týnast innan um þau tré,
sem bolmeiri eru og stærri. En
Kitti í Seli og hans sveit hefir þó
jafnan sett dálítið tilbreytilegan
svip á hið strjála fólk sveitanna.
Og ef hægt er að tala um, að líf-
ið í sveitunum verði fábreyti-
legra ,en það þegar er orðið, þá
verður það þó allslausara af til-
breytni við fráfall þessara ein-
kennilegu manna.
Bergsveinn Skúlason,
lestum og brautarstöðvum fyrir
210 milljónir króna. Upphæðin
var að vísu há, en þó ekki nema
brot af því, sem þessi lína hafði
upphaflega kostað. Orsökin fyrir
sölunni var sú, að reksturskostn-
aðurinn gerði mikið meira en að
gleypa allar tekjurnar. Hér voru
góð ráð dýr. Ekkert nema end-
urlagning brautarinnar gat nú
bjargað málinu. Það var hafizt
handa, en það kostaði peninga.
Á einum stað var hægt að stytta
leiðina um 20 km. Það var fram-
kvæmt, en fyrir styttinguna voru
greiddar 11.000.000 krónur (11
milljónir). Við hið alkunna vatn
Salt Lake hafði brautin legið
meðfram vatninu langt uppi í
klettóttum fjallshlíðum. Og nú
varð að nota aðferð Nikulásar I.,
er hann vildi leggja járnbraut
milli Moskva og St. Pétursborg-
ar (nú Leningrad), en sagan
segir, að keisarinn hafi lagt
reglustriku á kortið og sagt: Hér
skal brautin liggja. Með því að
fara beint yfir vatnið, var hægt
að spara vegalengd, er nam 70
km., en til þess þurfti heimsins
lengstu brú. Ameríkumenn láta
ekki slíka smámuni aftra sér —
jafnvel þótt það kosti peninga.
Svo var hafizt handa um að
smíða 50 km. brú yfir Salt Lake,