Dvöl - 01.01.1937, Síða 64

Dvöl - 01.01.1937, Síða 64
58 D'V 0 L indinu, sem hún var með í fang- inu. En hvað hann var ánægju- legur á svipinn, litla greyið!“ „Honum þykir strax vænt um þig. Ó, Megan, öllu þykir vænt um þ i g“. ,,Viljið þér. segja mér, hvað hann Joe var að tala um við yður?“ ,,Hann var að skipa mér að fara, vegna þess að þið kærðuð ykkur ekkert um að hafa mig hér“. Hún stappaði niður fætinum; svo leit hún á Ashurst. Þessi ástaraugu hleyptu af stað straumi, sem þaut eftir taugum hans, eins og þegar hann sá flugu brenna af sér vængina. ,,í kvöld!“ sagði hann. — ,,Mundu það!“ ,,Já“. Hún þrýsti andlitinu að litla, brúna, þriflega dýrinu og fór svo aftur inn í húsið. Ashurst gekk niður götuna. Við hliðið út að sléttunni hitti hann halta manninn, sem 'var þar með kýrnar. ,,Það er góða veðrið, Jim!“ ,,Hvað er um að tala. Þetta er fínasta grasveður. í vor eru eskitrén seinni til en eikurnar. ,,Þegar eikin eski fyrr —“ Ashurst sagði hægt og leti- lega: „Hvar stóðuð þér, þegar þér sáuð zigauna-vofuna, Jim?“ ,,Ja, ég veit ekki, hvað segja skal. Það 'væri þá helzt þarna yndir stóra eplatrénu". „Og þér haldið, að hún hafi áreiðanlega verið þar?“ Halti maðurinn sagði varfærn- islega: „Ég vil ekki ábyrgjast, að hún hafi v e r i ð þar. En mér fannst hún vera þar“. „Hvernig haldið þér, að á henni standi?“ Halti maðurinn lækkaði róm- inn. „Það er sagt, að húsbóndinn sálugi, herra Narracombe, hafi verið af zigauna-ættum. En það er líka nóg. Þeir eru nefnilega annálaðir fyrir að ganga fast eftir sínu. Ef til vill hafa þeir vitað, að hann var að fara, og hafa sent honum þenna náunga til fylgdar. Þetta hefir mér nú dottið í hug“. „Hvernig leit hún út, þessi vofa?“ „Hún var kafloðin í framan og stóð si-svona, rétt eins og hún héldi á fiðlu. Þeir segja, að það séu engar vofur til, en ég hefi séð hárin rísa á þessum hundi um hánótt, þegar ég sjálf- ur sá ekkert óvenjulegt“. „Var tunglsljós, þegar þér sá- uð hana?“ „Já, tunglið 'var nærri fullt, en alveg nýkomið upp og skein eins og gullkringla þarna milli trjánna“. „Og þér haldið, að draugar boði illt, er það ekki?“ Halti maðurinn lyfti hattinum ofar á ennið, og leit á Ashurst

x

Dvöl

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.