Melkorka - 01.05.1946, Blaðsíða 15

eða Evrópa í andstöðu við Rússland, sem
sé heimur sósíalismans. I hverju einasta
landi, hvar á hnettinum sem er, þar sem lí£
alþýðunnar er liáð vilja peningamannanna
og þeirra, sem eiga framleiðslutækin, í
liverju einasta landi þar sem félaus alþýða
verður að sækja rétt sinn gegn peningavaldi,
er háð baráttan milli kapítalisma og sósíal-
isma. Eitt aðalvopn auðvaldsins í Jiessari
baráttu er að reyna að beina athyglinni frá
Jdví, sem er að gerast heima fyrir og fá all-
an hinn svokallaða kapítalistiska heim til
J^ess að sameinast gegn ríki sósíalismans í
austri. En hér er þess að gæta, að jafn-
vel Jió Rússland yrði sigrað í Jressari baráttu,
þá er sósíalisminn ósigraður eftir sem áður,
hann mun lifa í hverju landi á meðan fólkið
sjálft lifir, honum verður Jaá fyrst útrýmt af
jörðinni, þegar mannkyninu sjálfu er út-
rýmt, Jrví héðan af verður aldrei látin niður
falla krafan urn Jrau lífsskilyrði fyrir alla,
að hægt sé að lifa Javí lífi, sem mannsæmandi
má kallast, borið saman við Jrau gæði, senr
jörð Jressi getur veitt öllum sínum börnum.
Við stöndum Jrá frammi fyrir Jressum
staðreyndum: Veröldin á yfirfljótanlegum
auðæfum yfir að ráða á öllum sviðum og
vegna tækni vísindanna eru framfara- og
lífsþægindamöguleikarnir ótæmandi. — A
sama tírna hefur mikill hluti af íbúum jarð-
arinnar lifað við hin verstu kjör og nú á
síðustu árum við meiri liörmungar en nokk-
urt ímyndunarafl getnr upp hugsað. Að
stríðslokum liggur Jrað fyrir, að öllu fyrir-
komulagi þjóðfélaganna óbreyttu, að fáein-
ir útvaldir með hverri }djóð njóti ávaxtanna
af blóði og striti milljónanna, en allur þorr-
inn hverfi aftur til fyrri kjara: hungurs, at-
vinnuleysis og öryggisleysis hins umkomu-
lausa manns. En Jrað er einmitt þetta, sem
ekki verður Jiolað og aldrei verður Jrolað
framar. Það fólk, sem gengið hefur í gegn-
um hina skelfilegu þjáningaskírn síðustu
styrjaldar, lætur ekki að nýju bjóða sér
neina mola a£ nægtaborði lífsins. Verði ekki
kröfum þess sinnt, vofa alls staðar yl ir verk-
föll og innanlandsóeirðir, hvað sem sam-
búð stórveldanna við Rússland líður. Eina
vonin um frið á jörðu er Jní í Jrví fólgin,
að finna þá lausn á skiptingu heimsgæð-
anna, að allt mannkyn geti notið JreiiTa og
fengið jafnframt tækifæri til að njóta hæfi-
leika sinna á eðlilegan hátt. Og Jætta vanda-
mál verður ekki aðeius leyst einhversstaðar
úi í heimi, Jrar sem stórhöfðingjar sitja á ráð-
stefnu, J^að verður að leysast í hverju landi
og hver ábyrgur rnaður að taka sinn þátt í
lausn Jiess. Þess vegna er Jiað líka komið
undir mér og þér, lesandi góður, hver verð-
ur framtíð Jressarar jarðar.
Skvifað í marz 1946
Árni: Ég tek aldrei áhyggjurnar heim nieð mér af
skrifstofunni.
Jón: Ég þarf þess ekki heldur; mínar bíða oftast eftir
mér, þegar cg kern heim.
☆
Ung og falleg frú kom einu sinni í banka og sneri sér
að gjaldkeranum: Gjörið svo vcl að greiða mér þessa
ávísun.
Já, frú, svaraði gjaldkerinn, en gjörið svo vcl að skrifa
nafn yðar á hana.
Hvað, maðurinn minn sendi mér hana, hann er í
verzlunarferð.
Já, frú, en gerið svo vcl að skrifa nafn yðar aftan á
ávísunina, þá sér maðurinn yðar að við höfum greitt
yður hana.
Frúin gekk afsíðis og cflir nokkrar mínútur kom hún
aftur til gjaldkerans með ávisunina, og :i henni stóð:
Þín elskandi eiginkona, EÍinl
☆
Gráturinn er athvarf ófríðu konunnar cn cyðilcgging
hinnar fögru. — Wilclc.
☆
Karlmenn kvænast af því þeir eru þreyttir, konur af
því þær eru forvitnar — hvortveggju verða fyrir von-
brigðum. — Wilde.
MELKORKA
11