Melkorka - 01.05.1946, Blaðsíða 33

ur giíska and-fasista, sem höfðu öll her-
námsárin barizt við erfiðustu skilyrði við
fasistana fyrir tilveru sinni.
Gjöreyðing Indonesiskra þorpa, sem átti
að kenna indonesisku sjálfstæðishetjunum,
að hlýða brezkum hernaðaryfirvöldum, talar
líka sínu máli.
Er svo nokkur furða, þótt manni detti í
hug, að þessir valdamenn ætli sér að gera
„Bandalag hinna sameinuðu þjóða“ að
sama afstyrminu sem þjóðabandalagið sál-
uga var á sínurn tíma. Við verðum að minn-
ast þess, að þá gat Þjóðabandalagið bannað
meðlimum sínum að styðja spánska lýðveld-
ið, þegar það barðist við fasismann í sínu
landi og fekk aðstoð þýzkra og ítalskra fas-
ista til þess að koma Franco til valda. Enn-
þá leggja Bretar og Bandaríkjamenn blessun
sína yfir Franco á Spáni og segja, að heims-
friðnum stafi ekki hætta af ríki hans. Skipt-
ir það þó engu máli þótt ennþá séu 400.000
andfasistar í fangelsum fasistanna á Spáni.
Egiptar heimta frelsi og sjálfstæði, en
vegna þess að Bretar vilja hafa einir yfirráð
siglingaleiðanna um Suezskurðinn, þá er
kröfum þessarar aldagömlu menningarþjóð-
ar ekki anzað, þjóðinni haldið niðri með
vopnavaldi.
Um sjálfstæðiskröfur Indlands hefur
margt verið ritað. Allur heimurinn veit, að
Indverjum var lofað sjálfstæði eftir síðasta
stríð, en efndir urðu engar. Ennþá eru efnd-
ir ekki komnar á í Indlandsmálunum.
Rússneska keisarastjórnin hafði olíurétt-
indi í íran, en þegar alþýðan tók þar völdin
eftir 1917, afsalaði Sovjetstjórnin sér olíu-
réttindum gegn því skilyrði, að íranska
stjórnin segði öðrum þjóðum einnig upp
olíuvinnslu-réttindum í landinu. Þetta hef-
ur ekki verið gert. Brezk olíufélög hafa
stærstu olíulindasvæðin ennþá og ráða lög-
um og lofum í landinu. Nú virðist Sovjet-
stjórnin sækja það fast, að íran standi við
gefin loforð í þessum málum.
Þannig mætti lengi telja upp dæmi, sem
sýna okkur, að stórveldin seilast til yfirráða
í liverju landinu af öðru, neita þjóðunum
um sjálfstæði sitt.
Þegar við athugum þetta h.einrsástand, þá
er það ekki óskiljanlegt, livers vegna Banda-
ríkin ásælast herstöðvar á íslandi.
Hitt er furðulegra, að nokkur íslending-
ur skuli finnast, senr mæli slíkri ásælni bót.
Blöðum bræðraþjóðanna á Norðurlöndunr
er tíðrætt unr þetta. Þau ljúka þar öll upp
einum munni: fordæma yfirgang Bandaríkj-
anna við hið unga lýðveldi. Sænska blaðið
Dagens Nyheter gengur svo langt að segja:
„Vér viljum í þessu sambandi benda á, að
brottför Bandaríkjamanna af íslandi stend-
ur enn á óskaseðli Evrópu".
Norðurlandaþjóðirnar skilja hvaða örlög
bíða þeirrar smáþjóðar, senr er hertekin af
stórþjóðum. Þær skilja Jivað er í liúfi.
En erunr við þá svona sljó sjálf, að við
sjáum ekki hættuna.
Blöðin í Reykjavík birtu ekki útvarps-
fréttirnar, ummæli Norðurlandablaðanna
konru aðeins í einu blaði, Þjóðviljanum.
En konur, þetta er einmitt nrál, sem allar
konur á landinu geta orðið sammála um,
án tillits til alls annars. Við viljunr engin
erlend ítök í landinu. Engiir fríðindi geta
konrið til nrála, þegar nreta á sjálfstæði
landsins. Hefur ekki Jrjóðin gegnunr ald-
irnar barizt sinni erfiðu lífsbaráttu við það
leiðarljós, að sjálfstæð og fullvalda skyldunr
við verða.
í niðurlægingu miðaldanna virðist nranni
oft ekkert hafa haldið lífi í þjóðinni annað
en trúin á sjálfstæðisvilja sinn og vonir. —
Konur, hvar senr þið eruð á landinu, lrvar
senr þið lreyrið réttlætingu eða uppgjöf fyr-
ir þessari ásælni, þá mótmælið. Hver sá
þingmaður, sem mælir þessu bót, á skilið
alla fyrirlitningu. Látið ekkert blekkja ykk-
ur í þessunr nrálunr. Konur, standið vörð
unr sjálfstæði landsins.
Margar konur fara mcð karlmennina eins og gömul
föt: Sumar henda þeim, aðrar venda þeim. — Gepá.
MELKORKA
29