Melkorka - 01.11.1955, Blaðsíða 10

Konurnar vinna gegn þessu. Þær ganga
manna á milli og lýsa ástandinu, fara á opin-
berar samkomur og sýna myndir af eymd-
inni og tala við fólkið allstaðar þar sem það
kemur saman.
Rithöfundur frá ]órdan flytur áhrifa-
mikla ræðu: Konur þar hafa enga möguleika
að koma sér í stöður til þess að vinna að ósk-
um síhum. Konum er stjórnað af eymdinni
og nýlenduveldinu. Arabar hafa búið þarna
í árþúsundir þar til nýlendustefnan fór að
vinna á. Miljónir búa nú í tjöldum við sult.
Stríð getur skollið þar á hvenær sem er.
Iíonur búa við svo slæm skilyrði, að þær ala
stundum börn sín við þjóðveginn.
Kýpurkonurnar hafa sína sögu að segja.
Þeirra saga er einnig ótrúleg hörmungar-
saga. Þar býr fólk í hellum. Allir berjast.
Eyjan var seld Englendingum en íbúarnir
eru grískir. Uppfrá landsölunni hefur ríkt
eymd hjá íbúunum.
Konur frd Austurlömlum d nueðrafyinginu.
Það er nærri því sama hvar við drepum
niður fingri í hinum svokallaða frjálsa
heimi, allstaðar er fólki alfrjálst að deyja úr
liungri og börnin þess finnast dauð úr sulti
á götum úti og fólk er sett í fangelsi ef það
maldar í móinn gegn sinni efmd.
Ef við horfum til Japans hefur hinn
„frjálsi heimur" þar til umráða 800 víg-
stöðvar, frjálst er honum að eitra sjóinn með
vetnissprengjum. Þar er alfrjálst að lækka
lífsskilyrðin og byggja hernaðarmannvirki,
börnum að hljóta enga menntun. í hinum
frjálsa heimi er nýlendukúgun alls ekki
„gegn almenningsálitinu." Og svo mætti
lengi telja.
En lítum til Kínaveldis. Þar hefur fólk
rétt til að fá menntun, þar erU byggðir skól-
ar og eru gífurlegar summur nefndar í sam-
bandi við skóla og nemendafjölda. Alstaðar
sjást merki eftir nýlendukúgunina í Kína.
En Kína reynir að reisa sig við og leggja
grundvöll að friðsamlegn starfi og framtíð
barna sinna.
í Suðnr-Afríku verður okkur starsýnt á
hryggilega mynd, börn deyja þar áður en
þau læðast af því að mæðurnar líða svo
af skorti. 35% fara í skóla. Ekki er kosn-
ingaréttnr. Mæður fara til vinnu og hafa
engan til að gæta barnanna og verða lítil
börn að gæta enn minni barna allan liinn
langa vinnudag.
Við hlustum á rödd Ungverjalands og
reynist vera rödd bóndakonu sem óx upp
svöng á auðugri jörð. 17 manns 'bjuggu i
einu herbergi og eldhúsi þegar hún var at
alast upp. 44% af unglingum ráfuðu um
stræti og drukku. Hún sjálf þurfti að vinna
karlmannsvinnu hjá lénsherrum þegar hún
gekk með þriðja barni sínu og þurfti að hafa
öll börnin með sér. Nú eru 4 börn liennar í
skóla og læra allt það sem hún fékk aldrei að
læra. Nú fara 9 úr þorpinu hennar í háskóla.
Það er hamingja að vera móðir í mínu landi,
endar hún ræðu sína.
74
MELKORKA