Samtíðin - 01.07.1943, Blaðsíða 28

24
SAMTÍÐIN
mark, sem verl væri að keppa að.
Loks ræðst liann í vinnumennsku til
stórbóndans Bjarnar í Dal, en for-
eldrar lians höfðu einmitt endur fyr-
ir löngu slilið kröftum æskuáranna
á þessum sama stað. Dóttir óðals-
bóndans, Bergþóra, lítur Eyvind
liýru auga. Þetta er hin myndarleg-
asla slúlka, náðsett og virðuleg i
framkomu, ákveðin i skoðunum og
.ágætlega menntuð, les m. a. leikrit
Ibsens og kvæði Einars Benedikts-
sonar. í rauninni liefði skáldkonunni
verið leikur einn að láta fátæka
vinnumanninn detta í luklcupottinn,
kvænast dóttur óðaísbóndans, taka
við jörðinni eftir lians dag og kom-
ast í hreppsnefnd! En þetta fer á
annan veg. Reyndar er Eyvindur
ekki algerlega ósnortinn af Berg-
þóru, en þá gerist óhappið: hann fer
á dansleik i sveitinni, og bláfátæk
kotbóndadóttir, Disa á Felli, heillar
liann með gáslca sínum og lífsgleði.
Og nú hefst togstreita um hann milii
þessara tveggja stúlkna, annars veg-
ar er ástin og baslið, en bins vegar
hin menntaða og gáfaða lieimasæta
á óðalssetrinu, sem hvarvetna ber
með sér, að hún er heimasæta á óð-
alssetri og útskrifuð úr kvenna-
skóla. Togstreitunni lýkur á þann
hátt, að Eyvindur giftist Diso
iá Felli, en lokaþáttur bókarinnar
fjaliar svo að nolckru leyti um hú-
skap þeirra.
Þetta er í stuttu máli aðalþráður
sögunnar, en inn í hann fléttast ýms-
ir smáviðburðir, dansleikir, ung-
mennafélagsfundir, skautaferð, brúð-
kaupsveizla o. s. frv. Það er Iivorki
hægl að segja, að sagan fjalli um
Borðið
Fisk
og sparið
FINKnÖLLDÍ
Jón & Steingrímur
Sími 1240 (3 línur).)
Fyrirliggjandi:
Fataefni, Hárdúkur, Sumar-
kjólar, Undirföl, Dömutöskur,
Kvensokkar, Karlmannasokkar,
Rvkfrakkar, Ilerrabindi, Fóður-
silki, Tölur og margt fleira. —
Útvegum allar fáanlegar vélar
frá U. S. A. eða hvaðan sem þær
fást. - Bátavélar, vélaverkfæri,
hjörgunardælur o. m. 11.
/r
Arnason, Pálsson
& Co. h.f.
Lækjargata 10 B
Sími 2059