Samtíðin - 01.06.1951, Blaðsíða 12

8
SAMTÍÐIN
vetur hefur hér eigi linnt á kafalds-
hriðum, fellibyljum og frosthörkum,
og nú eru fannkomur og frosthörk-
ur á hverjum degi. Allur þorri manna
mun kominn hér á nástrá, svo ekki
er annað sýnna en að hér verði enn
einu sinni stórfclldur fellir, nema
hati komi von bráðar.“
Úr bréfi úr Húnavatnssýslu 4.
apríl.
„Tíðarfarið er og hefur verið ótta-
legt. Með síðari göngum byrjuðu
hríðar og ströngustu illviðri. Viku
fyrir jólaföstu komu hinar verstu
brunahríðar, með liverjum ísinn
kom alskapaður. Síðan hafa gengið
viðvarandi megnustu harðindi, og
má eflaust telja þennan vetur þann
harðasta, sem komið hefur á þessari
öld. Hér var þó veturinn 1866—’67
úrtöku harður, og engum í þessu
plássi mundi hafa komið til hugar,
að yfir þá liði verri vetur; þó er það
nú orðið. Það er næstum því undra-
vert, hvað menn hafa liarizt áfram
fram á þennan dag með pening sinn,
enda munu nú flestir á nástrái og
óumflýjanlegur peningsfellir fyrir
hendi, ef ekki batnar nú vel úr há-
tíðinni.“
Ur bréfi úr sömu sýslu 23. apríl.
„Allir Miðfjarðardalir og Hrúta-
fjörður er svo þakinn gaddi, að ekki
sér nema á hæstu vörðuholt. Hér er
því auma útlitið, og guð veit, hver
endirinn verður, því nú fyrst fara
skepnurnar fyrir alvörii að falla.“
JN SVO skipti um, rétt eftir sumar-
málin, og mátti ekki tæpara
standa, að fram úr sæi, ]>vi að fjár-
t'ellir vofði yfir meginþorra bænda
á Norður- og Austurlandi. Hér eru
að lokum tveir bréfkaflai’, sem lýsa
umskiptunum.
Úr bréfi úr Húnavatnssýslu 30.
apríl.
„Fram að þessum tíma hefur von
og kvíði mjög barizt um yfirráðin í
hugum manna, en nú getur hver með
hressum huga og fagnaðai'sælli von
óskað öðrum góðs og gleðilegs sum-
ars, sökum hinnar dýrmætu sumar-
gjafar, er drottinn hefur nú öllum
veitt mcð því mesta blíðviðri nú í
3—6 daga, er nálega svo undrum
sætir hefur brætt hinn beinharða og
feikimikla jökulgadd.“
Úr bréfii úr Axarfirði 1. maí:
„A sumarmálum voru flestir hér í
sveit á þrotum með heybjörg, fénað-
urinn orðinn dreginn og víða sár-
magur, og allt annað en álitlegar
horfur, því þá var öll jörð hulin
klaka og fönn, 10—12 stiga frost
fyrsta og annan sumardaginn, en eins
og oftar rættist það, að „þegar neyðin
er stærst, þá er hjálpin næst,“ því
fyrsta sunnudaginn í sumri skipti
um, og siðan hefur hver dagurinn
verið öðrum blíðari og betri, svo nú
er komin nægðarjörð.“
Þetta sumar færði þjóðinni sól-
skin og gróður og konung og stjórn-
arskrá.
Bendið vinum yðar á að gerast áskrif-
endur að „Samtíðinni."
Ef yður vantar góð herra- eða dömu-úr,
ættuð þér að tala við mig.
Sent um allt land.
GOTTSVEINN ODDSSON,
úrsmiöur,
Laugaveg 10. — Reykjavík.