Samtíðin - 01.02.1958, Qupperneq 14

10
SAMTÍÐIN
ekki búin að því, og beðið hann að
gæta bófs í sambandi við börnin.
Annars held ég þú getir verið alveg
áliyggjulaus út af þessu. Þegar börn-
in vitkast, mun þeim skiljast, hvoru
ykkar þau eiga meira að þakka fyrir
allar liollu lífsreglurnar og viðvar-
anirnar. Ég geri auðvitað ráð fyrir,
að þú sért mild og móðurleg við þau.
Þá mun vel fara. — Þin Freyja.
Kjörréttur mánaðarins
SVlNAKÖTELETTUR eru brún-
aðar og settar á fat. Ofan á liverja
kótelettu er annaðhvort látin skinku-
sneið eða sneið af tungu og tómat
og siðan er hálfu linsoðnu eggi hvolft
ofan á. Yfir þetta er svo liellt sósu,
sem búin er til úr hveiti, hræðu út í
rjóma og bragðbætt með sinnepi og
lauk eða steinselju. Síðan er 100 g
af hakkaðri skinku hræírt út i.
Appelsínuformkaka
150 g smjör, 150 g sykur, 175 g
hveiti, 150 g appelsínumarmelade, 3
egg, 2 tsk. ger. Allt þetta er sett í
skál og hrært með hrærivél 2—3 mín-
útur. Síðan er það sett í mót og bak-
að 1 klst.
ÞÚSUNDFt kvenna og karla lesa
kvennaþætti Samtíðarinnar með vaxandi
athygli. — Sendið okkur áskriftarpöntun-
ina neðst á bls. 32 strax í dag, og við póst-
sendum yður blaðið tafarlaust ásamt ein-
um eldri árgangi í kaupbæti.
Freyju-vörur mæla með sér sjálfar.
Veljið það bezta.
FREYJA H.F., sælgætis- og efnagerð.
Lindargötu 12. Símar 14014 ög 12710.
♦ SANNAÐU TIL ♦
að skapfesta verður ekki til á hætt-
unnar stund, þó að hún komi
greinilegast í ljós þá.
♦
að stjórnkænn er sá maður, sem get-
ur sannfært konu sína um, að
viturlegast sé að kaupa bara regn-
hlíf, þegar hún biður um loð-
kápu.
♦
að smástrákar eru stundum eins og
grútskítugur hávaði.
♦
að þér liggur aldrei svo mi'kið á í
lífinu, að ekki sé tími til að vera
kurteis við aðra.
♦
að náttúrunni skjátlast ekki. Þegar
hún gerir ólánsmann úr einhverj-
um, er hún oftast að gera það við
hann, sem hann hefur unnið til.
FRÆGIR ORÐSKVIÐIR
Betra er að slitna af notkun en
eyðast af ryði.
Oft er auðveldara að læra en að
gleyma.
Losti er leiðarsteinn til eymdar og
eyðileggingar.
Sá er mestur svikari, sem svíkur
sjálfan sig.
Vinnan er lífsskilyrði, vizkan tak-
markið, hamingjan launin.
Menn hafa oft orku til að bera
annarra hamingju, en ekki sína.
er ljúffengur og hollur eftirmatur. —
íspinnar okkar fara sigurför um landið.