Fréttablaðið - 24.03.2010, Qupperneq 26

24. MARS 2010 MIÐVIKUDAGUR2 ● fréttablaðið ● fermingargjafi r
SELDI ARÖBUM FERMINGARGJÖFINA
„Ég fékk úr,
sem var klass-
ísk fermingar-
gjöf þá, bækur
og svefnpoka,“
segir Bjarni
Harðarson, bók-
sali og fyrrum
alþingismaður,
beðinn að rifja
upp hvað hann fékk í fermingar-
gjöf á sínum tíma.
Bjarni, sem fermdist í Skál-
holti árið 1975, segir svefnpoka
hafa verið algenga fermingargjöf.
„Hann var þykkur, nánast eins og
vatteruð sæng og ég notaði hann
á menntaskólaárunum. Svo þegar
ég fór erlendis í fyrsta sinn til Ís-
raels upp úr tvítugu hafði ég hann
meðferðis. Þar vann ég í smátíma
á samyrkjubúi en leiddist það og
fór í bakpokaferðalag, mitt fyrsta
af mörgum.“ Hann segir þá hafa
komið í ljós hversu illa svefnpok-
inn hentaði í hitanum og ákvað því
að selja hann. „Fermingargjöf-
in endaði í höndunum á aröbum í
Nasaret,“ segir hann og hlær.
SKÍÐAFERÐ TIL SVISS
Sigfús Sigurðs-
son handbolta-
kappi fermdist
í Háteigskirkju
árið 1989. Hann
segist ekki hafa
gert óskalista
fyrir ferming-
una. Það hafi
hreinlega ekki
tíðkast á þeim tíma. Hins vegar
hafi hann verið hæstánægður með
fermingargjafirnar. „Ég fékk til
dæmis gullvasaúr frá afa og ömmu
og svo veiðigræjur, flugustöng og
veiðihjól, frá móðurbróður mínum,
sem ég nota enn þegar ég fer á
veiðar,“ rifjar hann upp og bætir
við að frá foreldrum sínum hafi
hann svo fengið skíðaferð til Sviss
sem vakti mikla lukku. „Þetta var
alveg æðislegt, að fá tækifæri til
að skíða í Sviss og reyndar í takt
við annað á fermingardaginn sem
var vel heppnaður í alla staði,“
segir Sigfús og man hversu mikið
það gladdi hann að fá alla gestina
í heimsókn. „Þetta var alveg frá-
bært bara.“
ÆVINTÝRI Í KRINGLUNNI
Rebekka Brynd-
ís Björnsdótt-
ir tónlistarkona
kaus að fermast
ekki af trúar-
legum ástæðum
en fékk þó engu
síður gjafir frá
sínum nánustu.
„Foreldrar
mínir eru sjöunda dags aðventist-
ar en þeir hafa fyrir venju að ferm-
ast ekki heldur skírast. Ég valdi að
gera það ekki þótt ég væri í sjálfu
sér ekkert á móti því,“ útskýrir Re-
bekka og segir foreldra sína hafa
verið sátta við þá ákvörðun.
Fjölskyldan sá ekki ástæðu til
annars en að gefa henni gjöf, pen-
ingaupphæð að tíu þúsund krón-
ur, þar sem flestir vinanna fengu
fermingargjafir. „Ég er uppalin í
Keflavík og fékk að fara í fyrsta
sinn ein með vinkonunum í rútu
í bæinn til að eyða peningunum.
Við fórum í Kringluna og áttum
þar góða stund en ég man reynd-
ar ekki til þess að hafa keypt mér
nokkuð,“ segir hún og brosir.
Upprennandi tónlistarfólk fær
gjarnan hljóðfæri sem er ætlað
að endast fram á fullorðinsald-
ur í fermingargjöf.
„Hljóðfæri hafa verið afar vinsæl-
ar fermingargjafir í gegnum tíðina
og ekki virðist ætla að vera nein
breyting þar á,“ segir Jón Kjartan
Ingólfsson, verslunarstjóri Hljóð-
færahússins og Tónabúðarinnar
við Síðumúla.
Jón Kjartan hefur verið í hljóð-
færabransanum í tvo áratugi. Hann
segir algengt að foreldrar og önnur
náin skyldmenni barna sem verið
hafa í tónlistarnámi í einhvern
tíma, og sýni merki þess að þau
hafi hug á að sinna því námi af al-
vöru, grípi tækifærið þegar ferm-
ingar beri að garði og gefi þeim
hljóðfæri sem eru líkleg til að end-
ast eitthvað fram á fullorðinsárin.
„Það eru auðvitað tískubylgj-
ur í þessu eins og öðru,“ segir Jón
Kjartan. „Sum árin selst meira af
hljómborðum en önnur og eitt árið
eru trommusett vinsæl en seljast
kannski illa næsta ár á eftir. Ég
minnist til dæmis áranna í kring-
um 1995 þegar varla seldist gítar,
en flest hinna áranna hafa gítar-
ar verið uppistaðan í sölunni hjá
okkur, hvort heldur sem er kassa-
gítarar eða rafmagnsgítarar.“
Hann segir tölvutengdar tónlist-
arvörur hafa verið afar vinsælar
síðustu árin. „Það eru tölvufor-
rit, hljóðkort, hátalarar, hljóðnem-
ar og fleira sem þarf til að koma
sér upp litlu heimahljóðveri, sem
er orðið ótrúlega ódýrt. Einhverj-
ir spáðu því nú að trommusettin
myndu deyja út með tölvunum, en
raunin hefur ekki orðið alveg sú,“
segir Jón Kjartan og hlær.
Magnús Eiríksson tónlistar-
maður, sem rekið hefur hljóðfæra-
verslunina RÍN í áraraðir, tekur
í sama streng og segir vinsældir
ákveðinna hljóðfæra þróast með
straumum og stefnum popptónlist-
arinnar. „Síðustu ár hafa marg-
ir byrjað að vinna alla sína tónlist
meira og minna í tölvum. Gítarinn
er klassískur og heldur velli, meðal
annars vegna þess að það er erfið-
ara að líkja eftir honum í tölvum
en mörgum öðrum hljóðfærum.
Bransinn á eftir að breytast tölu-
vert ef tölvurnar verða ofan á, en
kannski verður tekin u-beygja og
krakkarnir fara aftur að spila á
fiðlu, klarínett og óbó. Það er erfitt
að segja hvað framtíðin ber í skauti
sér,“ segir hann. - kg
Þróast með popptónlistinni
Jón Kjartan Ingólfsson segir orðið ótrúlega ódýrt að koma sér upp litlu heimahljóðveri. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Magnús Eiríksson í RÍN segir gítarinn
ávallt klassískan. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Fermingargjafirnar geta verið
eins misjafnar og þær eru marg-
ar. Margir vilja þó gefa ferming-
arbarninu gjöf sem nýtist því vel
og hér eru nokkrar sem gætu enst
fermingarbarninu alla ævi.
■ Biblían og ritsöfn eru vegleg
gjöf sem munu endast ferming-
arbarninu. Þótt það hafi kannski
ekki brennandi áhuga á Íslend-
ingasögunum akkúrat á ferm-
ingardaginn þá eru þær ger-
semi í bókahillunni þegar fram
líða stundir.
■ Skartgripir. Ermahnappar, bind-
isnælur, lokkar, men og hringar
geta enst ævilangt. Fermingar-
skartgripirnir geta jafnvel orðið
að erfðagripum og gengið kyn-
slóða á milli á fermingum.
■ Myndlist. Góð myndlist og sígild
hönnun úreldist ekki.
■ Tré. Hægt er að gefa fermingar-
barninu tré að gróðursetja sem
það getur síðan fylgst með vaxa
alla ævi. Tréð er fallegur minn-
isvarði um fermingardaginn og
þau tímamót sem fermingin er.
■ Námssjóður. Peningar í ferming-
argjöf endast fermingarbarninu
sjaldnast ævina á enda. Það fer
þó eftir því í hverju er fjárfest
og menntun er eitthvað sem við
búum að alla ævi. Sniðugt er því
að stofna námssjóð handa ferm-
ingarbarninu.
■ Landakort. Heimskort eru falleg
á vegg. Landamæralínur geta
þó breyst í stríði milli landa en
kortið er þá alltaf söguleg heim-
ild.
■ Húsgögn. Vönduð húsgögn geta
enst tímana tvenna. Stöndugt
skrifborð, kommóður eða hæg-
indastólar standa enn fyllilega
fyrir sínu þegar kemur að því að
fermingarbarnið stofnar eigið
heimili. - rat
Gjafirnar sem endast
Vönduð hús-
gögn og sígild
hönnun geta
enst ævilangt. Góð myndlist úreldist
seint.
Skartgripir geta jafnvel
gengið í erfðir kynslóða
á milli á fermingum.
● HVER GAF HVAÐ? Fermingargest-
ir eru oft fjölmargir og þar af leiðandi gjaf-
irnar jafn margar. Erfitt getur verið að
halda utan um hver gaf hvað, og því
upplagt að koma upp einhvers konar
kerfi við það.
Ýmsar leiðir eru færar við skrán-
ingu gjafanna. Ef þær eru opnaðar
jafn óðum er gott að skrifa í kortin hver
gjöfin er, þannig er síðar hægt að skrá niður í bók
gjafalistann, enda gaman að geta rifjað gjafirnar upp seinna.
Algengast er í dag að hafa sérstakt gjafaborð sem gjöfum er safnað á.
Síðan tekur fermingarbarnið upp allar gjafirnar í einu, annaðhvort í lok
veislunnar eða þegar allir eru farnir heim. Þá getur einhver fjölskyldu-
meðlimur tekið að sér að skrá niður hvað fermingarbarnið fékk frá hverj-
um og einum. Annaðhvort má skrá það í sérstaka bók en einnig getur
verið sniðugt að skrifa það aftast í gestabókina.
HVAÐ FÉKKSTU Í FERMINGARGJÖF?
Sigfús Sigurðsson Rebekka Bryndís
Björnsdóttir
Bjarni Harðarson