Morgunn - 01.06.1928, Blaðsíða 142

136
M 0 B G U N N
en liðinn er síðan það var stofnað, og að það er fastur
ásetningur hans, að láta ekki staðar numið við ])að starf,
meðan kraftar leyfa. Vinir vorir hafa valið þannig, og ef
leyfilegt er að komast svo að orði um kosningu sjátfs sín,
þá held eg að hún sé sæmilega skynsamleg; því að nú er sá
tími kominn, að eg hygg, að vér getum með góðri sam-
vizku sýnt veröldinni að vér trúum félagi voru til, að
geta staðið á eigin fótum; að það fáist við rannsókn á
einni grein vísinda, sem er heiðarleg í alla staði og á
fylsta rétt á sér, þótt í bernsku sé og á tilrauna stigi; og
að oss reki þess vegna engin neyð til að flagga með
nöfnum þeirra manna, í æðstu stöðum þess, sem hafa
getið sér frægðarorð fyrir frábær afreksverk í öðrum
greinum og annarsstaðar. Eg er sannarlega stoltur af
því, að sjá mitt lítilmótlega nafn ritað hér á eftir nöfn-
um þeirra Henry Sidgwick, Balfour Stewart, Arthur
Balfour, Williams James og William Crookes, þegar með
því er gefið til kynna að óbreyttur sálarrannsóknamaður
sem engin tignarmerki hefir hlotið, sé ekki síður mikils.
metinn, fyrir sitt sérstaka starf, en hver annar.
Enginn, sem kunnur er bernskuskeiði þessara rann-
sókna, mun geta varist því, að ein ósk geri vart við sig í
huga hans við þetta tækifæri, — og sízt af öllu get eg
varist því —, óskin sú, að Edmund Gurney stæði hér í
mínum sporum. Með hverju ári, sem liðið er frá dauða
hans, hefir minning hans orðið kærari oss, sem höfðum
nánasta kynningu af honum og vér höfum séð það betur
og betur hversu einstakur hann var í sinni röð. Oss verð-
ur það ljósara og ljósara eftir því sem árin líða, hversu
óbætanlegt tjón starfsemi vor beið við fráfall hans, sem
var svo ágætur samverkamaður, með kýmni sinni og-
karlmensku, og brennandi eldsmóðsáhuga fyrir þessum
rannsóknum. Vér eigum ])ess engan kost, að lifa upp-
aftur þá andlegu nautn, er vér höfðum af samvinnunni
við hann á bernskuskeiði rannsókna vorra, þegar róður-
inn var þó erfiðari en nú er; það var svo óblandin unun,.