Morgunn - 01.06.1943, Blaðsíða 32

26
MORGUNN
brigði, þá eigi hún við þau flest, en skýringartilraunir
„efasemdamannanna", sem gætu flestir öllu fremur heitið
fáfræðingar um þessi mál, séu fálm eitt, sprottið af
hleypidómum og kreddufestu. Og sú kreddufesta er oft og
einatt ekki hvað minnst hjá vísindamönnum og heimspek-
ingum, sem hafa eitthvert fast kerfi og verja það með oddi
og egg, í þeirri trú, að það sé fullkomið í öllum aðalat-
riðum og að eins sé eftir að fylla það út með smáatriðum.
En það eru einmitt þau fyrirbrigði, sem eiga ekki að geta
átt sér stað samkvæmt kerfunum, sem fela í sér vísi til
nýrra uppgötvana. — Og það er um þessa menn, eins og
Cabanis segir: 11 y a des erreurs, dont les hommes d’esprit
seuls sont capables (þ. e. til eru villur, sem andans menn
einir geta gert sig seka um).
Þórbergur hefir ritað ágæt inngangsorð að bókinni og
kemst þar að þeirri niðurstöðu, að það sé skynsemi sinni
ofraun að trúa því, að Indriði Indriðason hafi verið lodd-
ari og svikari, og þannig, hygg ég, að flestum lesendum
þessarar bókar muni fara. Indriði var sannur miðill:
Magna est veritas et prævalebit (sannleikurinn er mikill
fyrir sér og mun sigra).
Jakob Jóh. Smári.
Franski læknirinn og lífeðlisfræðingurinn
dr. Osty
gerir merkilegar tilraunir.
I. Svefnlausa stúlkan.
í októbermánuði 1921 var ég beðinn fyrir 27 ára gamla
stúlku, er þjáðist af þrálátu svefnleysi. Við fyrstu sýn og
kynni virtist mér hún einkar stillt og róleg, látbragð henn-
ar var fíngert og fágað, augnaráðið þýtt og dreymandi,
skýr í hugsun, gætin og varkár í orðum,