Morgunn - 01.06.1943, Qupperneq 69

MORGUNN
63
hjúpi í dyrum tjaldbúðarinnar, svo að hver maður hafi
mátt sjá hana og greina úr tjalddyrum sínum.
Um þetta hafa efasemdamennirnir sagt, að þessi vera
hafi verið sjálfur Móse, sem á þenna hátt hafi blekkt lýð-
inn til þess að hafa vald yfir honum, og alveg sömu ásök-
un er beint gegn ýmsum miðlum nú á tímum, þegar lík-
amaðar verur birtast í nálægð þeirra. En þeir, sem þekkja
nútímafyrirbrigðin, vita, að engin ástæða er til þess að
bregða Móse um svik í þessum efnum fremur en mörgum
góðum og vönduðum miðlum. Móse var miðill, vafalaust
einn af þeim mestu, sem mannkynið hefir þekkt, og því
gat andaveran birzt í nálægð hans og jafnvel orðið svo
sterk, að hún gat orðið sýnileg öllum, sem á horfðu. Þetta
er eitt dæmi þess, hvar lykilinn að skilningi á furðulegum
frásögnum Gltm. er að finna. Kirkjan hefir óneitanlega
glatað þessum lykli, og þess vegna hafa margir nútíma-
menn misst trúna á þær sálrænu frásagnir, sem Ritningin
er spjaldanna milli full af. Margir sálarrannsóknamenn
kæra sig engan veginn um, að kirkjan taki þenna lykil, til
þess að opna mönnum leyndardóma þess, sem hún er sjálf
að boða, þeir trúa henni blátt áfram ekki fyrir málinu og
eru sannfærðir um, að hún hneppi það innan skamms í
nýja kenningaf jötra, svo að einnig það verði að dauðum
bókstaf og stirðnuðum kennisetningum í höndum hennar.
En aðrir sálarrannsóknamenn vinna að því af brennandi
áhuga, að kirkjan sinni málinu, sjálfrar sín vegna og
þeirra, sem hlusta á mál hennar. Þeirrar skoðunar hafa
flestir forgöngumenn málsins verið hér á landi, þeir hafa
haft það miklu meiri trú á kirkjunni en sumir skoðana-
bræður þeirra um sálarrannsóknirnar í öðrum löndum.
Ég nefndi þetta erindi „Trúum vér þessu enn?“ Og það,
sem fyrir mér vakti, var að sýna fram á, að hinar nýju
rannsóknir á sálrænum efnum eru búnar að sanna, að
þær geta bjargað hinni hnignandi trú vestrænna manna á