Morgunn


Morgunn - 01.12.1946, Síða 33

Morgunn - 01.12.1946, Síða 33
MORGUNN 103 uggur. Tundurskeyti hefur hæft skipið, það er að sökkva. Hafðu gætur á öllu. Hinn dásvæfði maður æpti upp yfir sig. Svitinn rann í lækjum af andliti hans og líkama. Auð- sjáanlega leið hann sára hugarangist. Einhver úr hópi á- heyrendanna kallaði til mín. Ég bauð honum að þegja. Ég vissi vel, að maðurinn leið engar þjáningar, en í huga sín- um lifði hann það, er ég var að segja honum. Hann lang- aði auðsjáanlega til að hreyfa sig, en gat það ekki, ég hafði enn ekki sagt honum að gera það. Ég ávarpaði hann að uýju: Vertu viðbúinn, skipið sekkur á næstu mínútunni. Við verðum að stökkva fyrir borð. Við skulum fylgjast að, vertu óhræddur, ég skal gæta þín. Tilbúinn, af stað, syntu, -— syntu af öllum lífs og sálarkröftum, hendur, fætur. Undr- unaróp kvað við í salnum, er hann hlýddi skipunum mínum. Ýmsir risu úr sætum og létu fögnuð sinn í ljósi. Hann synti með stöðugum tökum. Púðarnir hrutu í allar áttir undan átökum hans. Hann hélt áfram engu að síður, hann synti í ímynduðu vatninu. Ég velti honum á bakið og sagði hon- um að fljóta, liggja kyrrum i sjónum. Hann teygði hand- leggina út og hreyfði hendurnar léttilega. Ég virti vöðva hans fyrir mér, þeir voru afskaplega máttlitlir. Jafnvel raf- uiagns- og nuddaðgerðir þær, sem notaðar höfðu verið við hann, höfðu ekki megnað að halda þrótti hans við. En ör- lítið af orku þeirra var þó enn til í þeim. Að lokum hvíldi eg hann. Við létum hann aftur í stólinn og hvíldum hann Um stund. Eftir nokkrar mínútur bauð ég honum að gleyma öllu því, er hefði gerzt, sagði honum, að hann fyndi ekkert til er liann vaknaði og honum yrði þá unnt að nota vöðva sína eins og áður. Hann virtist undrandi, er hann vaknaði í sömu stelling- um og þegar hann sofnaði, en hann hugði enn, að hann væri nflvana. Réttu upp hendurnar, sagði ég. Komdu til mín. Þú Veizt, að þú getur það. Hálf hikandi fór hann að reyna, en Þá rann upp ljós fyrir honum. Hann hrópaði upp af fögnuði °g rétti fram hendurnar. Hann settist nú upp og fann, að hann gat notað fæturna. Á sama augnabliki stóð hann upp,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.