Morgunn


Morgunn - 01.06.1956, Síða 17

Morgunn - 01.06.1956, Síða 17
MORGUNN 11 úr hverju blómi, og- þennan frið og fögnuð fylla sálina, það veitir manni aukna lífsgleði og bjartsýni, sem jafnvel hinar ömurlegu sýnir, sem stundum ber fyrir augu mín, geta ekki skyggt á. Ég hefi alltaf, jafnhliða tilfinningunni um raunveruleik þessara vansælustaða, fundið og séð, að tjáningar þeirra, sem dvelja á dimmum tilverustigum, eru tímanlegar, og fara smáminnkandi eftir því, sem löng- unin vex eftir meiri þroska og fullkomnun, og sálin hreins- ast af sora og eygir möguleika sína til æðra lífs. En að líðanin á þessum stöðum er ekki góð, leynir sér ekki, því Þar er allt að mestu hulið rökkri eða gráleitri móðu, bæði menn og umhverfi. Þar virðist kyrrstaðan vera aðalein- kennið, allt er eins og staðnað, tíminn virðist standa kyrr. Kæruleysi, kuldi og jafnframt vonleysi andar á móti manni, — og ef um virka illsku eða áreitni virðist vera að ræða frá einhverri af þessum vansælu verum, þá fyll- ist maður svo mikilli ógn og skelfingu, að það líkist ekki Ueinum ótta, sem grípur hugann við að mæta mannvonzku hérna megin grafar. Þegar ég hefi verið að reyna að skil- greina þessa miklu óttatilfinningu, þá hefir sú niðurstaða, sem ég hefi komizt næst, verið sú, að á jarðsviðinu getur maður bjargað sér úr bráðri hættu, ef maður kemur lík- amanum undan, en í þessu ástandi mínu, sem ég hefi lýst, eru engar fjarlægðir til, og ég þekki ekki nógu vel lögmál bess að vera líkamalaus, til þess að geta varizt, og hefir Því endirinn verið sá, ef ill áhrif hafa beinzt að mér, að ég hefi í ofboði leitað hælis í líkamanum og fundið þar öruggt skjól. En þegar ég hefi getað verið rólegur athugandi þessara rölckursviða, þá hefi ég séð og fundið, að þessi vansæla er tiltölulega skammvinn, að þessi dvalarstaður er umkringd- Ur æðri verum, sem bíða færis að hjálpa, og að sálirnar opni sig fyrir og veiti viðtöku kærleika þeirra og ástúð, Því að út frá hinum dimmu stöðum sé ég rofa til í rökkr- mu. Þar utar er bjart og þar eru geislandi verur á hreyf- mgu. Ég finn að það eru andlega sterkar verur, sem eru
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.