Fréttablaðið - 12.11.2010, Qupperneq 38

8 föstudagur 12. nóvember
M
argrét er uppalin í
Kópavoginum og er
næstyngst í hópi
fjögurra systkina.
Hún segir systkinahópinn sam-
rýndan og að mikið hafi verið
spilað og sungið á heimilinu þegar
krakkarnir voru yngri. „Pabbi æfði
sig alltaf á gítar á morgnana og
ég man hvað mér þótti notalegt
að vakna á morgnana við gítar-
spilið. Við systurnar vorum líka
stanslaust syngjandi og raulandi
þegar við vorum yngri, þannig að
tónlistin hefur alltaf átt sinn sess
á heimilinu,“ útskýrir Margrét.
Hún segir mikið öryggi í því að
geta leitað til Láru og föður síns
þegar hún þurfi á því að halda.
„Við höfum alltaf verið mjög náin
en ætli tónlistin tengi okkur ekki
öðruvísi saman. Það er mjög gott
að eiga pabba og Láru að og þau
hafa verið dugleg að leiðbeina
mér í tónlistinni. Þetta er nátt-
úrulega erfiður bransi og maður
þarf að læra að takast á við hann
og hafa trú á sjálfum sér.“
Systurnar eru góðar vinkon-
ur og syngur Margrét meðal ann-
ars bak rödd hjá Láru þegar hún
kemur fram á tónleikum. Hún
segir þær þó fyrst hafa orðið
góðar vinkonur þegar hún komst
á unglingsaldurinn.
LÍÐUR VEL Á SVIÐI
Margrét hefur sungið frá barns-
aldri og hefur sungið bakradd-
ir bæði hjá föður sínum og syst-
ur. Auk þess hefur Margrét einn-
ig tekið þátt í söngvakeppnum
og sungið í skírnum, jarðarförum
og brúðkaupum. Lifun er fyrsta
hljómsveitin sem hún gengur
til liðs við og segist hún kunna
vel við sig fremst á sviðinu. „Það
er mikil adrenalínsprengja að
standa á sviði og syngja. Ef það
gengur vel þá líður manni mjög
vel eftir á, það mætti segja að
þetta sé mitt jóga,“ segir Margrét
brosandi. Hún viðurkennir þó að
hún fái oft hnút í magann stuttu
fyrir tónleika, en segir það hluta
af því að koma fram. „Margir tón-
listarmenn setja sig í eitthvert
hlutverk þegar þeir fara á svið.
Þetta er ferli og maður er alltaf að
breytast og mótast á meðan. Það
er samt mikilvægt að vera sjálf-
um sér samkvæmur þótt maður
fari stundum í karakter.“
Margrét kom fram með systur
sinni á Airwaves-tónleikahátíð-
inni í október og segir hún það
hafa verið mjög skemmtilegt.
„Engir tvennir tónleikar eru
eins því andrúmsloftið fer allt-
af eftir tónleikastaðnum og fólk-
inu. Tónleikarnir á Airwaves voru
mjög vel heppnaðir og ætli þeir
standi ekki svolítið upp úr.“
SYNGJANDI ÞROSKAÞJÁLFI
Ásamt því að sinna tónlistinni
stundar Margrét nám í þroska-
þjálfun við Háskóla Íslands. Hún
segir námið skemmtilegt, enda
hafi hún gaman af því að vinna
með fólki. „Ég var að vinna á sam-
býli og áhuginn fyrir náminu kom
frá þeirri reynslu minni. Ég væri
helst til í að vinna inni í skólum
sem þroskaþjálfi og mögulega
reyna að tengja tónlistina eitthvað
inn í það starf,“ segir Margrét og
bætir við að mörgu mætti breyta
í samfélaginu hvað varðar viðhorf
manna gagnvart fötluðum ein-
staklingum. En þótt Margrét njóti
sín í náminu er það tónlistin sem
á hug hennar allan. „Draumurinn
er að geta sinnt tónlistinni alfar-
ið því það er það sem ég elska að
gera. Mér finnst tónlist gefandi og
áhrifarík og svo finnst mér magn-
að hvernig hún getur framkallað
minningar eða ákveðnar tilfinn-
ingar hjá manni.“
Margrét eyðir miklum tíma við
píanóið þar sem hún semur eigin
tónlist. Hún sækir innblástur sinn
víða að og þá helst til annarra
tónlistarmanna á borð við Blonde
Redhead og Nick Cave. „Ég fæ inn-
blástur héðan og þaðan. Ætli það
sé ekki svolítið ómeðvitað hvað-
an ég sæki innblásturinn og helst
fer það bara eftir skapinu sem
ég er í þegar ég sest við píanó-
ið. Ætli ég leyfi ekki bara gagn-
rýnendum að sjá um það að setja
mig í flokka þegar að því kemur.“
Innt eftir því hvers konar tónlist
hún semji verður Margrét hugsi.
„Ég veit ekki undir hvaða stefnu
tónlist mín ætti heima, kannski
indí popprokk? Ég tók upp eitt lag
í stúdíói um daginn og það breytt-
ist heilmikið um leið og gítar og
önnur hljóðfæri bættust við.“
SAFNAR GÖMLUM PLÖTUM
Margrét heldur utan til London á
miðvikudaginn til að syngja bak-
raddir á tónleikum systur sinnar
þar í borg. Tónleikarnir eru hluti
af JAJAJA-tónlistarkvöldunum
sem Moshi Moshi Records standa
fyrir. Hún segir slíkt ferðalag gefa
lítið í aðra hönd en tekur fram
að öll kynning sé af hinu góða
og veit fátt skemmtilegra en að
„Draumurinn
er að geta sinnt
tónlistinni alfarið því
það er það sem ég
elska að gera.“
TÓNLISTIN ER MIT
Margrét Rúnarsdóttir er söngkona hljómsveitarinnar Lifun. Hún syngur einnig bakrödd hjá systur sinni, Láru Rúnarsdóttur, og föður sín
Margrét Rúnars-
dóttir hefur vakið
nokkra athygli sem
söngkona hljómsveit-
arinnar Lifun. Hún er
dóttir Rúnars Þórissonar
tónlistarmanns og systir
Láru Rúnarsdóttur og
segir tónlistina ávallt
hafa leikið stórt hlutverk
á æskuheimilinu.
Viðtal: Sara McMahon
Ljósmyndir: Stefán Karlsson
Fatnaður: Royal Extreme og Nostrum
Uppáhalds tón-
listarmaðurinn?
Þeir eru ansi marg-
ir í uppáhaldi hjá
mér. Til dæmis Neil
Young, John
Lennon,
Nick Cave,
Rufus Wainwright, Fiona Apple,
Damien Rice, Regina Spektor
og Sarah Barreilles.
Uppáhaldsmaturinn?
Jólasteikin hjá mömmu og
pabba.
Síðustu innkaup?
Nýja Blonde Redhead platan
sem heitir Penny Sparkle.
Uppáhaldsstaðurinn?
Ísafjörður. Ég er ættuð þaðan
og finnst alltaf yndislegt að
koma þangað í hreina og tæra
loftið, það er góð endurnæring.
Syngurðu í sturtu og hvaða
lag þá?
Ef ég er að fara að spila á tón-
leikum æfi ég kannski þau lög
sem ég er að fara að syngja.
bak við tjöldin