Fréttablaðið - 28.01.2011, Qupperneq 32

8 •
„ÞAÐ HEFUR BARA EINU SINNI
GERST AÐ BLAÐAMAÐUR NME
HAFI REYNT AÐ TÆLA OKKUR
ÚT Í EITTHVAÐ SEM VIÐ ÆTL-
UÐUM EKKI AÐ FARA ÚT Í – EÐA
ÞANNIG“
TÓNLISTIN
FERÐAST VÍÐAR
EN ÉG SJÁLFUR
Breska hljómsveitin The
Vaccines sendi frá sér smá-
skífuna Post Break-up Sex
á mánudaginn. Samkvæmt
sölutölum á miðvikudag náði
lagið 17. sæti á breska vin-
sældalistanum, en endanleg
niðurstaða vikunnar kemur í
ljós á mánudaginn. The Vacc-
ines er reyndar ekki alveg
bresk hljómsveit, því einn
fjórði hluti hennar, bassaleik-
arinn Árni Hjörvar, er jafn ís-
lenskur og skyr, harðfiskur og
sjúklegur áhugi á handbolta.
Popp hafði uppi á Árna á hótelherbergi í
Los Angeles. Þar dvaldi hann í herbergi
númer 818 ásamt félögum sínum í hljóm-
sveitinni, en kvöldið áður höfðu þeir komið
fram á vel heppnuðum tónleikum þar sem
leikarinn Jake Gyllenhaal og hljómsveitirnar
Mumford and Sons og Arctic Monkeys létu
sjá sig. Árni og félagar fóru einnig til New
York og Toronto og viðtökurnar voru alls
staðar góðar.
„Tónleikarnir eru búnir að vera frábærir,
það er alls staðar uppselt. Fyndið að koma
til Los Angeles og uppgötva að tónlistin
hefur ferðast víðar en maður sjálfur. Ég
hef aldrei komið hingað,“ segir Árni rámur
þar sem partíið eftir tónleika gærkvöldsins
varð aðeins lengra en til stóð.
Þegar þú lest þetta eru Árni og félagar
komnir aftur til London. Þar taka við alls
kyns viðtöl og uppákomur til að kynna
smáskífuna, en miklar vonir eru bundnar
við The Vaccines. Talað er um hljómsveitina
sem eina af vonarstjörnum breska gítar-
rokksins og breska ríkisútvarpið BBC setti
hljómsveitina í þriðja sæti árlegs lista yfir
hljómsveitir ársins 2011.
Stærstu tónleikar The Vaccines eru fram
undan. Það eru 1.500 manna tónleikar í
London. Miðasala hófst á miðvikudags-
morgun og það var uppselt eftir hálftíma.
„Okkur fannst þetta ógeðslega mikið af
miðum og vorum pínu stressaður. Í nótt
þegar við vorum á leiðinni í háttinn fengum
við þessar fréttir og partíið hélt því áfram,“
segir Árni í léttum dúr. „Það er bjart fram
undan. Við erum enn þá á þeim stað að
nánast allar fréttir sem við heyrum eru
góðar og það er mjög þægilegur staður
til að vera á. Ég kvíði svolítið fyrir þegar
það hættir að vera þannig.“
Áður en Árni flutti til London lék hann á
bassa með hljómsveitunum Future Future
og Kimono. Hann flutti út fyrir þremur
árum, en líf hans á Íslandi var afar fastmót-
að áður en sú ákvörðun var tekin. „Ég var
með rosalega örugga vinnu, verkefnastjóri
í félagsmiðstöð, rosalega örugga íbúð og
bíl og eins og ég væri búinn að leggja
línurnar fyrir næstu 40 árin,“ segir hann.
„Svo hitti ég stelpu sem ég varð rosalega
skotinn í og hún var að fara að flytja til
Frakklands eftir þrjá mánuði. Hún hafði
þau áhrif á mig að ég ákvað að fara. Ég
ætlaði aldrei að vera lengur en í ár. Mig
langaði að prófa að búa einhvers staðar
annars staðar.“
Árni hafði tekið sér ársleyfi frá vinnu
og stefndi ávallt á að snúa heim að því
loknu, en þegar árið var liðið hringdi
hann í vinnuveitenda sinn og sagðist
ekki vera á leiðinni heim í bráð. „Þetta
voru allt kjánalegar ákvarðanir. Ég var
á algjörlega hausnum og foreldrar mínir
höfðu geðveikislegar áhyggjur af því að
ég átti ekki fyrir mat. En ég sé ekkert
eftir þessu. Ég var forvitinn um hvernig
breska tónlistarsenan er og langaði
að vita hvort ég gæti haft áhrif á
hana.“
Orð: Atli Fannar Bjarkason
Myndir: Stefán Karlsson
Framhald á næstu opnu