19. júní - 19.06.1979, Blaðsíða 14

Þarna er skóllnn okkar.
Við póstburð í Breiðholti
tekið því, sem að höndum bar með
æðruleysi og hleypt í sig þrjózku
öðru hvoru, eins og Helga gat um i
upphafi samtals okkar. Að baki
þeirra eru líka margir sigrar, urn
það vitna þeirra eigin verk i hverj-
um kima og varðandi framhaldið
eru þau bjartsýn, enda orustan
næstum öll unnin.
Þau buðu blaðamanninum i
heimsókn aftur að tveimur árum
liðnum — „því þá á allt að vera
komið vel á veg, jafnt innan dyra
sem utan“ — sögðu þau að lokum,
er við stóðum við útihurðina, sem
þau höfðu smíðað til bráðabirgða,
en ný útidyrahurð er efst á óska-
listanum.
„Það er endalaust hægt að bæta
alla hluti“, svaraði Helga Kristín,
er hún var spurð að því, hvað tæki
nú við, þegar húsið væri endanlega
fullgert, hún var óráðin á svipinn,
en ofurlitill glampi kom í augun, er
hún bætti við, „ég hef oft verið að
spá í það að halda áfrarn námi . . .“
Þ.G.

12