19. júní - 19.06.1979, Side 60

islandsmeistarar KR í körfuknattleik kvenna.
Það dylst víst cngum, sem fylgist
með íþróttafréttum, að þeir sem
þær semja eru allir karlkyns, hvort
sem í hlut eiga blöð, útvarp eða
sjónvarp. Fyrst er ævinlega byrjað
að tala um hvaða lið hafi keppt og
reyndar er oftast ekki minnst á í
hvaða grein — það eiga allir að
vita. Undir lokin er síðan minnst
lítillega á önnur lið sem einnig
hafa keppt. Þá bregður svo við að
farið er að geta um kyn liðsmanna.
Já, þar er nefnilega komið að
stúlkunum. Það þarf ekki að geta
um kyn þeirra liða, sem mest er
látið bera á, þvi allir sem fylgjast
með vita líklega, að það eru karla-
liðin. En hversvegna má ekki á
sama hátt láta þess getið að þetta
eða hitt liðið sé karlalið?
Það er talað um landslið Islands
í körfuknattleik eða handknattleik.
Ég veit samt ekki betur en að við
58
höfum verið með landslið i þessum
greinum af báðum kynjum. Sú var
tíðin, og er ef til vill enn, að þegar
getið var um umferðaróhöpp, var
gjarnan bætt við að ökumaðurinn
hafi verið kona. Þá þótti sjálfsagt
að geta þess svo að blessaðir karl-
arnir tækju ekki á sig eitthvað, sem
þeir ekki áttu.
Hvað segðu svo okkar ágætu
íþróttamenn ef dæminu va:ri snúið
við og þeir fengju hvorki bikar né
viðurkenningarpeninga, eins og
stúlkurnar verða nú að una við.
Hrædd er ég um að „hvíni i tálkn-
unum á jieim“, enda yrði þeim
aldrei boðið upp á slíkt, jafnvel
ekki þótt konur stjórnuðu íj:>rótta-
málum og fréttum. Hvar voru
viðurkenningarnar, þegar úrslita-
leikur í körfuknattleik (kvenna)
var leikinn í vor? Það vantaði ekki
að vel væri spilað og jafnt, og leik-
KR-ingar unnu!
urinn væri mjög spennandi, en um
j)að vita að sjálfsögðu fáir, Javí
áhorfendur voru ekki svo margir.
Nei, jjað var ekkert gert fyrir þessar
stúlkur og engin verðlaunaafhend-
ing fór fram. Þetta lið var ekki
óvant slíkri framkomu, því þetta
sama lið hafði verið bikarmeistari
þrjú ár í röð, án |:>ess hirt væri um
að afhenda javí bikar. Er alveg
furðulegt hvað stúlkurnar hafa
sýnt mikið langlundargeð. Sumir
segja að lcikur jæirra sé ekki eins
spennandi, cn allt má gera dauf-
legt með svona framkomu. Stúlk-
urnar eiga að hafa sama rétt og
karlaliðin að öllu leyti.
Með sama áframhaldi hljóta
kvennaliðin um síðir að gefast upp,
fari forystumenn íþróttamála og
íþróttafrétta ekki aö vakna af
blundi sinum.
Agústa Sigurjónsdóttir.
Hvar er jafnrétti
íþróttafólks?
Ágústa
Sigurjónsdóttir