Sólskin - 01.07.1953, Blaðsíða 13

LITLI ÍKORNINN
Kalli á heima í litlum bœ í Svíþjóð. Hann
átti lítinn íkorna, sem hann kallaði Skúf. Kalli
œtlar að segja ykkur, börnin góð, sögur um
Skúf litia:
Skúfur finnst. — Sara tekur hann í fóstur.
Skúfur verður leikfélagi okkar.
Skúfur hafði villzt að heiman frá sér. Pabbi
Óli bróðir minn, fundu hann einu sinni úti í
skógi undir stóru tré. Hann var þá ekki meira
en 10 centimetra langur. Hann var steinbiindur,
litla skinnið. Hann var því tœplega eldri en
viku gamall. í fyrstu höfðum við ekki hugmynd
um, hvernig við œttum að halda í honum líf-
inu, aumingjanum litla, en Sara, kisan okkar,
kom okkur til hjálpar. Hún tók hann að sér,
gaf honum að sjúga og gekk honum í móður-
stað. Skúfur varð brátt leikfélagi kettlinganna
hennar, og þeir rötuðu í margs konar œvintýri.
11