Sólskin - 01.07.1953, Blaðsíða 18

á mig, svo að kennarinn varð að hœtta að
kenna um stund. Þegar hann komst að raun
um, hvað um var að vera, fékk ég að sýna
Skúf og láta hann leika listir sínar.
Þegar ég kallaði á hann, stokk hann upp á
öxlina á mér og hoppaði í kringum hálsinn
á mér, svo að mig kitlaði undan honum. Hann
hljóp á fleygi ferð upp og niður um mig allan.
Og þegar einn af drengjunum kallaði á hann,
heilsaði hann strax upp á hann með því að
þjóta upp undir buxnaskálmarnar hans. Allir
vildu fá að halda á Skúf í lófanum og gefa
honum kökubita og annað góðgœti.
Þegar ég sýndi honum greniköngul, sem ég
hafði á mér, stökk hann upp í lófa minn. Hann
settist á afturlappirnar og velti könglinum milli
framlappanna, meðan hann beit frœblöðin af
og át frœin. Frœblöðin feyktust um allt. Að
lokum voru aðeins eftir nokkur blöð eins og
brúskur efst á köngulstilknum, þar sem Skúfur
hélt um hann. Þannig heldur Skúfur alltaf á
köngli, meðan hann ér að gœða sér á honum.
16