Sólskin - 01.07.1953, Síða 19

Skúfur giftir sig og flytur út í skóg.
Nýtt tímabil hófst nú í lífi Slcúfs. Hann eign-
aðist félaga. Það var lítil íkornafröken. Hún
hét Skotta. Skúfur og
Skotta léku sér í trján-
um og skemmtu sér vel.
Þau fóru í smáferðalög
út í skóg. En einu sinni
þegar Skúfur var búinn
að vera óvenju lengi í
burtu, lokaði ég hann
inni í búrinu sínu.
Nœsta dag kom Skotta í heimsókn og heils-
aði upp á Skúf, þar sem hann sat bak við
rimlana á búrinu sínu. Hún stakk trýninu milli
rimlana og reyndi að gœla við hann. Skúfur
var undur feginn að sjá Skottu aftur og tók
vinahóti hennar blíðlega. Hann gœgðist líka
út um rimlana, en út komst hann ekki.
Aumingja litli Skúfur. Hann þráði skóginn,
frelsið og leikina í trjátoppunum. Og hann
þráði að komast til Skottu. Hann fann allt í
einu, að hann var fjötraður fangi. Hann vor-
kenndi sjálfum sér, varð dapur í bragði og
hœtti að þrífast.
Sólishin — 2
17