Sólskin - 01.07.1953, Page 44

Sólskin - 01.07.1953, Page 44
leið, var Álfur $amt sem óður seigur í marki, því varð ekki neitað. Nú fyrst tók Ragnar eftir því, að hann fór ekki sem bezt með sögubókina sína. Hann kippti snögglega að sér hendinni og strauk hina snjóðu bletti bókarinnar. Hann veitti því ekki athygli, að lítil stúlka kom í óttina til hans. Hann tók ekki eftir henni, fyrr en hún var komin alveg að honum. Þetta var Erla, og Ragnar roðnaði upp í hórsrœtur. Hann stóð sem steini lostinn og sagði ekkert, bara starði ó hana og þagði. Hann fann það með sjólfum sér, hversu kjónalegur hann hlaut að vera. Erla var líka feimin. Hún hélt ósjólfrótt ófram. Þau voru bœði í Austurbœjarskólanum. Þau óttu þess vegna að geta skilið hvort annað betur. En Erla var enn meira hissa, þegar Ragnar reif sig úr blússunni og slengdi henni aftur ó bakið. Hann gerði þetta bara í einhverju fóti. Honum varð litið ó Erlu — og hann langaði helzt til þess að hlaupa í burtu eins og fœtur toguðu. Hann skotraði augunum niður eftir götunni. Nei, til allrar hamingju, só hann ekki neinn af skólabrœðrum sínum koma. 42

x

Sólskin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sólskin
https://timarit.is/publication/672

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.