Sameiningin - 01.11.1906, Blaðsíða 20

276
liBiB vor. Tveir íslendingar verzla þar meö fasteignir, Jón
Jónsson, Pétrssonar, frá Kolgröf í Skagafirði, og Ásgeir Hall-
grímsson, Þorsteinssonar, Hallgrímssonar einhenta, ungr maör
og hinn efnilegasti.
Marga h'itti eg þar aöra og hefði gjarnan viljaö hvíla mig
þarna á fljótsbakkanum eftir langa ferð og þreytandi, en J>aö
leyfði tími og ástœður eigi. En þessarar stuttu stundar naut eg
sem bezt mátti, enda var mér ekið um bœ allan og umhverfi, svo
öll sú fegið, er náttúran breiðir þarna fyrir augu manns, skyldi
læsa sig í huga minn.
Þaðan fór eg með lestinni beint suðr til Red Deer bœjar.
Þáð er all-myndarlegr bœr og umhverfið snotrt. Landslag í
Alberta-fylki er ljómandi fagrt og landkostir auðsæir, >einkum
að norðan.
Á brautarstöð í Red Deer kom til móts við mig sveitungi
minn garnall og uppeldisbróðir í sama nágrenni, Indriði Rein-
holt, Friðrikssonar, frá Reykhúsum í Eyjr.firði. Hann er mynd-
armaðr hinn mesti eins og hann á ætt fil, stundaði búskap nokkur
ár í Red Deer nýlendunni íslenzku, >en flutti svo til bœjarins nieð
sama nafni, hefir þar rekið steinhöggvaráiðn og tekið að sér
húsagjörð úr grjóti og múrsteini til nokkurra ára. Heitir fé-
lagi hans Þórarinn Guðmundsson, ættaðr úr Gönguskörðum, og
ráðast þeir í hvert stórvirkið á fœtr öðru. Er oss íslendingum
sómi eigi litill áð slíkum mönnum, er revnast öðrum fœrari til
stórræða hér í þ'essu stórræðanna landi, einkuni þegar þeir um
leið reynast ágætismenn í hvívetna eins og hér á sér stað.
Sunnudagsmorgun 2. Sept. ókum við Indnði Reinholt langa
leið út í nýlenduna íslenzku. Veðr var hið fegrsta; vel vorum
við ríðandi; samferðamaðr h'inn skemmtilegasti; fegrð náttúr-
unnar mikil. Eg vissi naumast af fvrr >en eg var kominn einar
2g mílur. Staðnæmdumst við hjá Ófeigi Sigurðssyni fyrstum
íslenzkra bœnda og var tekið báðum höndum. Þau hjón eru
ættuð úr Árnessýslu og hinn mesti sómabragr á þ.eim og heimili
þeirra. Skelfing er fóstrjörð vor búin að m'issa margt af á-
gætasta fólki hingað vestr. Von er þó hún sakni þess. En
yndi er að hitta þaö, hvar sem leið bggr og slíkir menn eru þáð,
sem gjöra garðinn frægan.