Sameiningin - 01.11.1906, Blaðsíða 19

275
liefir tekizt aö ná þar í góS lönd og halda bygg15 óslitinni er mjögf
niikiö lians fyrirhyggju og þolinmœ'ði Þakka.
Svo óheppinn var eg að hitta hann ekki heima. Sonr hans,
upp kominn piltr efnilegr, ók meö mér kring um Foam T.alce, til
e’ztu bœndanna, sem lengst eru búnir har a® búa og komnir í
ágæt efni. Eru þeir að gjöra sér reisuieg hús, hver á fœtr ö'5r-
um, sem byggðinni eru tíl mikillar prýö’i. Annrxkt áttu þeir um
íntta leyti mjög, en gott var samt til þeirra ab korna.
Síðla dags kom Tórnas Paulson heim, og lögðum við svo a'ð
segja samstundis á slað aftr. Náttstað höfðum vi5 ekk’i fyrr en
um kl. 12 og jxurftum jþá að rífa fólk upp úr rúrni. En svo var
húsbœndum þar háttað, aö ekki styggðust þe’ir við ónæðið. Þau
hjónin, Jón Oddscon, sonr Odds Jónssonar, bónda að Garðar, og
kona hans tcku við okkr tveim höndum. Jón er einn rnargra
ungra manna frá Garðar, sem leitað hafa norðvestr á þessar
slcðir og numi'S !and. Sannast það á jxeim flestum og annars
bvggð'nni, allri yfirleitt, að framfarir í búskap verða fljótar, þeg-
a:' þekking og reynsla styðst vi5 afl þeirra hluta, sem gjöra skal.
Daginn eftir ókurn við til Litla Quill Lake,langa leið. Meö-
al annarra hitti eg þar nokkra bœndr, er eg hafði fyrir skemmstu
heimsótt vestr á Kyrrahafsströnd. Voru þaS ganilir vinir og
frændr, er mér var mikill fögnuðr áö finna. Ekki get eg aö því
gjört, að töluvert fannst mér búskapr björgulegri þarna en vestr
frá. Enda voru allir hinir ánœgðustu.
Þennan dag leitaði eg allan eftir trúboða kirkjufélagsins,
Runólfi Fjeldsteð, sem hér var áð starfa aö safnaðarmálum
nxestan hluta sumars. Síöar varð eg þess áskynja, að hann hafði
haldi'ð spurnum fyrir ferðum rnínum og verið að leitast við að-
ná fundi mínurn sama dag. En svo eru vegalengdir miklar, að
hvorugr fann annan.
Um kvöldið hvarf eg aftr til Wadena og lagði á stað vestr
ti'. Edmonton í Alberta og hafði þá verið réttan sólarhring frá
Wadena, Mjög fannst mér til um fegrð landsins, er eg fór þar
að skimast um. Bœjarstœði þar er yndislegt á fljótsbakkanum,
en nokkur hluti bœjarins liggr niðri í dalnum. Þar þýtr allt
upp með undra-hraða. íslendingar eru þar þó nokkrir, enda
söfnuðr nýmyndaðr,—hér um bil allt fólk, er þangað kom síðast-