Sameiningin - 01.01.1907, Blaðsíða 2

322
má'i kristinnar trúar. Séra Jón Helgason hafði í „Nýju
KirkjubláSi" réttilega sýnt fram á, hve varúðarvert væri í
kristnum barnafrœöum aö ganga þegjandi fram hjá því, sem
beinlínis stendr í postukegu trúarjátningunni, allsherjar játn-
ingarriti gjörvallrar kristninnar, þar á meðal sérstaklega kenn-
ingunni um guðdómseðli Jesú eSa getning hans af heilögum
anda. MeS þH móti fceri barnalærdómrinn kristilegi aS verSa
nokkuS „magr“. Hr. E. H. segir, aS hann megi gjarnan rýrna
á bann hátt. Og í hálfgjörSu há'Si og all-fiysjungslega spyr
hann, hvort nokkur maSr á jarSríki hafi svo rangsnúiS ímynd-
unarafl aS gjört geti sér í hugarlund, aS Kristr hafi sagt viS
börnin um leiS og hann tók þau sér í fang: „ÞiS verSiS a5
muna eftir !því, aS eg er getinn af heilögum anda“ ?
Hr. E. H. gengr aS því vísu, aS svo eSa svo mörgum prest-
unum í iþjóSkirkjunni á íslandi sé lítiS gefiS um s:.m trúar-
atriSin, sem kristnin aS undanförnu hefir skuldbundiS kenni-
lj'Sinn til aS halda á lofti. Allt, sem slíkir prestar eru horfnir
frá, á þá aS ætlan hans aS mega falla burt aS ósekju. Ekkert
aShald aS þeirn af hálfu kirkjunnar eSa safnaSarins meS tilliti
til þess, hVaS þeir kenna. Algjört kenningarfrelsi. Allir aS
leika algjörlega lausum hala. Endalaust i'ugl. Hve mikiS óvit
er í S'líku myndi hr. E. H. vel skilja, ef u-m stjómmálaflokka
væri aS rœSa. En í sambandi viS kirkju og kristindóm skilr
hann þetta ekki, eins og nú er trúarlega komis fyrir honuim.
Undarlegt skilningsleysi.
Séra Mattías Jokkumsson ritar um „horfur kirkju og krist-
indóms“ á ísiandi x „Skírni“—3. hefti frá síSastliSnu ári, og er
grein sú býsna lík höfundinum og skemmtileg aflestrar. En
næsta lauslegr er hugsunarþráSrinn, og lendir annaS veifiS í
öfgum og mótsögnum. AuSvitaS krefst hann fyrir klerka full-
komins kenningarfrclsxs. Finnr það einkum aS kirkjunni, þar
sem hún eins og hér í áJfu er frjáls—óháS hinni borgaralegu
stjórn1—, aS klerkum sé þar synjaS um leyfi til aS vera í slikri
lausamennsku. Sýnt segir hann sé, aS allir geti ekki trúaS eins,
heldr verSi skoSanir manna „enn fleiri en sálirnar“. Hann
heldr því fram, aS „guSs ríkiS“ sé „komiS þaS nær, aö þáS ber
miklu sýnlegri ávexti í lögum og líknarverkum utan rétttrúaSra
kirkna en innan þeirra.“ Vill hann vona, „aS allir, sem ráSast
í að gtefa út kirkjublöö, taki aS sjá, aS slík rit ganga aldrei út
hér á landi físl.J nema þau fylgi betr meS tímanum, 'hafi meiri
og fleiri fróSleik aS bjóöa en fyrr, for'Sist margtuggnar sveita-
prédikanir, lítt frumlega sálma og annaS trúboös- og smárita-