Sameiningin - 01.01.1907, Blaðsíða 31

35i
þvílíkt. Þeim finst það geri þá að minni mönnum. Og hafi
þeir oröiS aö gera ýmislegt af þ.essu tegi, Þá vilja þeir, þegar
þeir eru orðnir „menn“ út af lífinu gleyma því. Og ef nokkur
minnist á Það, eöa rninnir þá á þaö, ver'ða þeir vondir. Þeim
fintst þaö skömm fyrir sig, aö nokkur skuli hugsa um þá—aðra
eins rnenn!—í sambandi við önnur eins verk. En sú heimiska!
Þaö er engin minkunn að því að gera neitt nema það, sem
er ljótt og syndsamlegt. Allir, sem ant er urn sóma sinn, ættu
áð skammast sin fyrir það.
Og hver sá, sem ekki er ant um sórna sinn, er enginn
maður.
Við ættum að skammiast okkar fyrir ljótt og syndsamlegt
oröbragð, fyrir að skrökva að náurtga okkar eða svíkja hann,
fyrir að lifa eða hafa lifað í drykkjuskap eða ö'ðrum ólifnaði,
fyrir að stunda eöa hafa stundað þá iðn, sem leiðir aðra út í
spilling og eymd, eins og t.d. vínsala, fyrir að hafa eða hafa haft
ijótt fyrir ö'ðrum og með því komið þeim til þess, sem ilt er.
Fyrir alt slíkt ættum við að skammast okkar, ef við viljum vera
menn.
En það er líka annað, sem minkunn er að. Það er rnink-
un-n að því að gera illa verk sitt. Hvað lítilfjörlegt sem það
er, þá eigum við áð gera það vel. Það er sómi fyrir okkur.
En ef við gerum það illa, þá er það okkur til minkunnar.
Það voru einu sinni tveir lögmenn, s,em voru keppinauitar
hvor annars. Annar þeirra öfundaði hinn fyrir það, að hon-
um gekk betur. Og einu sinni ætlaði hann sér að sverta hann
í augum fólks með því að segja vi'ð hann í áheyrn fjölda
manns: „Ertu búinn að gleyma því, að þú svertir skóna hans
föður míns?“—„Nei. Eg man það“—svaraði hinn rólega án
þess að láta sér bykja nokkur minkunn að því að vera mintur
á þetta. „En eg veit. að eg gerði það vel“—bætti hann við.
Og það, sem átti að rýra álit hans, varð til þess að auka það.
T’örnin mín! Hvað sem þið gerið, þá gerið það v,el. Og
láti'ð vkkur ekki þvkja minkunn að neinu, nema því, sem er
Ijótt, ilt og syndsamlegt. Það gerir ykkur æfinlega að minni
mönnum. Qg látið ykkur vera ant um sóma ykkar. Það gera
allir þeir, sem vilja vera menn.
------o------
SUNNUDAGSSKÓLAÞING á að halda í Winnipeg
þriðjud. 12. Febrúar eftir hádegi og um kvöldið. Er þá niður
isett fargja'd með járnbrautum fhin svo kallaða bonspiel-vikaj.
Margir koma þá til Winnipeg sér til skemtunar. Ættu sunnu-