Lífið - 01.09.1936, Síða 7

lífið
165
um er nauðsynlegt að láta sér umhugað um velferð
sína og allra annara manna. Hann má ekki ganga
þess dulinn, að hann verður að gera háar kröfur til
sjálfs sín, ekki síður en annara.
Þjóðfélagið verður að eiga stofnanir, sem annast
um vanmeta börn. Það verður að skerast í leikinn
og bjarga þeim börnum — sem stundum eru auð-
ug að hæfileikum — er foreldrar, sakir vankunn-
áttu, eru að eyðileggja. Sjálft þjóðfélag-
ið verður að taka að sér börnin,
sem engan annan eiga að en þjóð-
f é 1 a g i ð . Það verður 'að varðveita þau, hjálpa
þeim og fullkomna þau í öllu göfugu og nytsömu.
Allir þurfa að vera samtaka um að vernda börn og
unglinga fyrir öllu því, sem skaðlegt er.
Þjóðin verður hvorki vitur, velmegandi né starfs-
hæf fari uppeldi barna og unglinga í handaskolum.
Munið, foreldrar, að fróðleiks-
Uiolar úr ýmsum fræðigrei.num eru
iéttir á vog veruleikans, móti sið-
ferðisþroska og manngöfgi!
Kenningaklaki kreddutrúarinnar.
Munu ei glappaskot gera?
Spyr mín stuttorða stakan —
Þeir, sem barnsvitið bera
út á kenningaklakann!
St. G. St.