Lífið - 01.09.1936, Blaðsíða 9

lífið
167
litla uppskeru. Victoria, hefir græna leggi, nokkuð
.grófa og gefur mikla uppskeru.
Hér á landi þrífst rabarbarinn ágætlega að jafn-
aði. Best þrífst hann í rökum, næringarefnaríkum
jarðvegi, í skjóli. Sérstaklega er það þýðingar-
mikið að rabarbarastæðið sé skjólgott.
Rabarbaranum er ýmist fjölgað með skiftingu
eða með sáningu. Aðallega er þó notuð skifting, því
að við sáningu vilja sum afbrigðin úrkynjast. Við
akiftingu gamalla hnausa, má skifta allsmátt. Að-
eins verður að gæta þess, að blaðbrúnir eða frjó-
hnappar fylgi hverjum hluta. Rabarbaranum má
skifta á haustin eða á vorin. Einna best mun að
■skifta á haustin, sérstaklega ef garðstæðið er ekki
sérlega blautt.
Rabarbarinn er gróðursettur með um meters
ttiillibili. Þá eru grafnar ýmislegar holur, um 50—
70 cm. djúpar. 1 holurnar er látin góð, mykju-
blandin mold, og hnausinn síðan settur ofan í. Síð-
er látið áburðarlag (mykja eða hrossatað) í
kringum hnausinn, en þó þannig, að alstaðar sé
^nold næst hnausnum — ábui’ðurinn getur annars
brent — og síðan lögð mold yfir. Hæfilegt er að
yfirborð rabarbarahnausanna sé um 2—4 cm. und-
lr moldaryfirborði.
Pyrsta sumarið eftir gróðursetninguna, ætti að
'áta hnausana í friði; þ. e. ekki taka neina upp-
skeru. Annað sumarið má taka megnið af leggj-
Unum og þriðja árið ætti rabarbarinn að gefa fulla
PPpskeru. Rabarbarinn getur staðið í 10—12 ár,