Sameiningin - 01.10.1961, Síða 23

Sameiningin
21
Hann gaf líf sitt Guði
Séra Friðrik Friðriksson, dr. iheol.
Fæddur 25. maí 1868. Dáinn 9. marz 1961
Fyrir nokkrum vikum barst sú frétt hér vestur um haf,
að séra Friðrik Friðriksson hefði látizt að heimili sínu í
húsi K.F.U.M. (Kristilegt félag ungra manna) í Reykjavík,
að kvöldi hins 9. marz. Við dauða séra Friðriks lauk langri
og einstakri ævi. Mér segir svo hugur um, að honum muni
skipað við hlið mestu manna, sem íslenzka þjóðin hefur
alið. Meðan kristni er játuð á íslandi mun hans verða minnzt
sem mannsins, sem gaf æsku íslands líf sitt.
Ekki ætla ég mér þá dul að gera með fáum orðum glögga
grein fyrir ævi þessa merka manns, en bið ég þig lesandi
góður að taka viljann fyrir verkið því að ljúft er mér að
minnast hans.
Séra Friðrik fæddist að Hálsi í Svarfaðardal í Eyja-
fjarðarsýslu 25. maí árið 1868. Foreldrar hans voru Friðrik
Pétursson, smiður og skipstjóri, og kona hans, Guðrún Páls-
dóttir. Á barnsaldri missti hann föður sinn og átti blásnauða
og heilsulitla móður. Séra Friðrik ólst því upp á hálfgerð-
um hrakningi. Góðar gáfur komu fljótt í ljós og fyrir at-
beina vina og skyldmenna og fyrir eigin þrautseigju og
viljaþrek, komst hann til mennta. Fyrstu nótt sína í Reykja-
vík svaf séra Friðrik milli leiða í kirkjugarðinum, því að
hann þekkti engan og átti enga peninga. Þá var hann á
leið í skóla. Séra Friðrik náði ekki þeim árangri í skóla
sem gáfur stóðu til, enda varð hann að vinna fyrir sér
jafnframt náminu.
í febrúar 1892 urðu þáttaskil í lífi séra Friðriks. Hinn
þrettánda dag þess mánaðar var hann staddur í Þórshöfn
í Færeyjum. Hann reikaði um götur bæjarins margar
klukkustundir matarlaus, peningalaus og kaldur, því að leið-
inda veður var og éljagangur. Hann hafði aldrei ætlað til
Þórshafnar, eftir því sem hann segir sjálfur frá, þá ætlaði
hann „lengra en til Vestmannaeyja, en styttra en til Fær-