Sameiningin - 01.01.1930, Blaðsíða 7

mikinn ljóma Guðs dýrðar framundan, sem vísar veg til
alls þess, sem gott er fvrir mann að liöndla á lífsleiðinni.
Sumir hugsa ef til vill til óvenjulega langra ferða
á-þessu ári, 1930. Margir hugsa til þess að ferðast til
gamla landsins, sem þeir eru ættaðir frá, og vera þar við
hátíðahöld. Yið, sem eftir verðum, óskum öllum, er vitja
ættjarðar sinnar á þessu ári, góðrar forðar, og eins þeim,
sem lengra ferðast og víðar fara. -— En það eru fleiri
ferðir en þær, sem famar eru á sjó og landi. Langmerki-
legast ferðalag, sem maður getur verið á, eru ferðir þær,
sem hugur manns og hjarta fara í leit að sannleika og
ást. Hvað scm líður langferðum til framandi landa, til
skemtunar og hressingar, þá látum ekki þær rannsóknar-
ferðir ófamar. Til ógagns eins verður oss nýja árið, ef
ekki verjum vér því að einhverju leyti til þess, að ferðast
um fyrirheitin lönd fegurðar, fróðleiks og vizku, og auka
útsýni anda vons með því, að komast á hærri sjónarhæðir
tilverannar. Þau ferðalög þurfa ekki að kosta afarmik-
ið fé, en þau bosta all-mikla áreynslu, og til þeirra fei’ða
þarf áræði og um fram alt leiðsögn. Það þarf takmarka-
laust traust til hins æðsta anda og þá fullvissu, að engin
hæð sé svo há, að ekki megi komast þangað, ef hvötin
eina er brennandi þrá eftir þekking sannleikans. Yon
hins vakandi og biðjandi mannsanda svífur aldrei svo
hátt, að sá, sem tilbjó mannssálinni vonina, ekki fái upp-
fylt hana . En á ferðum sínum í leit að saixnleika lífsins
og fegurð tilveruixnar, þarf mannsandinn að fylgja jafn-
axx sáttmálsörk skapai'a síns. Það munu vera sæluríkust
ferðalög, þá maður ekur í bifreið huga .síns um lönd
hinna háu hugsjóna,. fer loftföi’xxm upp yfir ský smálífs-
ins hversdagslega og sækir sjálfa himnana heim í til-
beiðslu og' trú. Þeir menn eiixir era “isigldir” menn, sem
fara hugförum langar leiðir, og víða liafa komið á helga
staði lista og vísinda, og drukkið hafa lifandi vatix xxr
lindum sannleikans, hátt upp við brúnir líf.sins dýrlegu
fjalla.
En svo sem hugurimx fer sinna ferða, í þá átt, sem
lxeilög sáttmálsörkiix vísar, svo þarf lxjartað eigi síður
að ferðast og kaixna lönd sólai’ljóssins, þar sem kærleik-