Sameiningin - 01.09.1925, Qupperneq 21

275
fremur sú fullvissa, aS ekkert, sem tilheyrir réttilega sönnum
kristindómi, sé í (neinni hættu ac5 haggast. i
Því miöur hafa nokkrir mikilhæfir sérfræðingar á sviði
náttúruvísindanna, sem fjalla um það óæðra hjá manninum,
veriS sekir í þvi, að vanrækja aö kynna sér þau verömæti, sem
finnast á isv'iði hins siðferðilega og andlega í mannlífinu. Og
ekki einungis það, heldur hafa þeir ráðist í að meta þessi hærri
verðmæti í ljósi þess, sem orðiö hefir fyrir þeim á lægra sviði
rannsóknar þeirra. AuSvitað er þetta óvísindalegt, því þessum
mönnum hefir orðiS það á að tala með myndugleika um þau
efni, sem þeir sjálfir kannast við' ókunnugleika á.
Sláa.ndi dæmi þess var það, er prófessor Tyndall réðst í að
semja ritgerö um bænina. Hann kannast við, að hann hefði
enga reynslu í sanibandi viS bænrækni, og hefði ekki prófað
kenningar þeirra, sem eru sérfræðingar um andlegan veruleika.
1 vanþekking sinni réSst hann í aS ræða um málefni, sem hann
var óhæfur til að fjalla um.
AnnaS sláandi dæmi má nefna. Sir Isaac Kewton hefir
veriS auðkendur, sem mesti gáfumaður heimsins' á þúsund ára
tímabili. Eitt sinn var hann i samkvæmi, þar sem stjörnufræð-
ingurinn, prófessor Halley, talaSi óvirðulegum orðum um biblí-
una og kristindóminn. Ejftir aS hlýSa á það, sagSi Sir Isaac
eitthvað á þessa leið: “Halley, mér er ánægja aS' því að hlýða
á þig tala um stjörnufræði og stærSfræSi, því í þeim' efnumí ert
þú vel að þér. En þú hefir sýnt mér þaS í þessari samræSu,
að þú hefir engan rétt til að ræSa biblíuna og kristindóminn, því
þú hefir í þeim efnum enga fullnægjandi reynslu til að byggja
skynsamlega skoðun á. Eg hefi þá reynslu til margra ára, og
vegna hennar er eg kristinn maður.”
Hér var mesti vísindamaSur samtiSar sinnar að setja ofan
í viS annan vísindamann fyrir þá óvísindalegu ofdirfsku, að
ræöa ntálefni, sem hann ekki hafði þekking á. Of margir menn
í kennarastöðum, og á öðrunt sviðum lífsins, eru óhæfir til þess
aS ntynda sér skynsantlegar skoSanir um hinn mikla veruleika
kristilegrar reynslu, vegna þess þeini er ókunnugt um heim
andlegra verðmæta. Þeir hafa leitt jtaS hjá sér, og er því ó-
kunnugt um það.
Dr. Frederick F. Shannon spyr á þessa leiS i nýlegri ritgerð
í Christian Century: “Gerir ekki mikill hluti mentaheimsins
sig sekan í því, aS halda fram einhliða og ófullnægjandi sjón á
mannlegu lífi? Þeir einblína svo á eina hlið , að þeir verSa sið-
ferSislega og andlega nærsýnir. Darwin sjálfur er dæmi. Hans