Sameiningin - 01.05.1918, Qupperneq 17

79
bjóða lifandi iíf sitt, heilagt og guðiþóknanlegt, sem fóm.
Pessi mikli sannleikur felst í orðum postulans, að Guði sé
með því þjónað, og guðsþrá mannsins með því fullnægt, að
maðurinn sé lifandi fórn sjálfur.
Með Jesú Kristi lærðu menn þetta af honuim. Jesús
lifði því lífi, sem var ekkert annað en guðsdýrkun. Hann
einn kunni að dýrka Guð. í brjósti hans voru engar stíflur,
sem 'fyeftu framrás eilífa andans, sem í honum bjó og eitt
var með föðurnum. Og hans sál komst til hæðanna og stóð
á tindinum hjá Guði. Hvernig komst hann, þá hann dvaldi
hér maður með oss á jörð, upp yfir fjöllin háu? Með því að
fórna. Hann gaf sig alheilagur undir lögmál fórnarinnar.
Hann kunni ekkert nema það að fórna, gefa, bjóða líkama
sinn að lifandi, heilagri, guðiþóknanlegri fórn, og var það
skynsamleg guðsdýrkun hans. Hvar sem hann steig niður
fæti, blómgaðist jörðin fyrir heilagan fórnargjörning hans.
Mannssonurinn kom ekki til þess að láta þjóna sér, heldur
til þess að þjóna öðrum og láta líf sitt til lausnargjalds. það
viknaði hvert blóm er sá hann, svo hlý var sól elskunnar,
sem skein úr ásjónu hans. pað táraðist hver rós er leit
hann, svo ylmandi var miskunnin, sem streymdi út frá hon-
um. Hvar sem hann gekk spruttu upp guðsblóm í sporum
hans. Hann kunni engrar hefndar að biðja nema þessarar:
“Faðir fyrirgef þeim”. Hann kunni enga vörn að veita aðra
enþessa: “Hví slær þú mig?” En ihann kunni marga sálma
af líknarvei’kum til handa bágstöddum og hann kunni marg-
ar bænir af huggunarorðum við hreldar sálir. Og í þessu
sambandi er það aðal-atriðið, að þetta dýrlega fórnarlíf
Jesú var honum himnesk sæla. f fórnum sínum fann hann
fullnægju guðsþránni. Hún var honum skynsamleg guðs-
dýrkun. Og í fari hans birtist í mannlegri mynd öll fegurð
guðlegs lífs.
Jesús lifði það, sem postulinn kendi, að bjóða líkama
sinn sem lifandi, heilaga guðiþóknanlega fórn. pað var trú
hans, guðsdýrkun hans. Og þó menn eigi erfitt að skilja og
skoða það, þá er einmitt þetta aðalatriði átrúnaðarins, aðal-
þáttur guðlegs Mfs, þetta að dýrka Guð með sjálfs sín fórn-
Ulþ, fórn sjálfs sín. Og vegna þess, að það er kjarni kristin-
óómsins, er hann ávalt merktur með krossinum helga.
Krossinn rauði, laugaður fórnarblóði frelsarans, er tákn trú-
arinnar fyrir það, að trúin er fórn, fórn í anda Jesú Krists,
íórn mannsins á sjálfum sér,
Heimurinn hefir séð þetta. pjóðimar hafa gerst kristn-