Sameiningin - 01.04.1921, Blaðsíða 18

114
“Hvar er mamma?”
Hátt hann kallar, hýr á brá:
“Hvar er mamma?”
Eins og liggi lífib á:
“Hvar er mamma?”
Alt af spyr hann áleitinn,
Elsku litli ihnokkinn minn,
Daginn út og daginn inn.
“Hvar er mamma?”
Heim frá leik hann ihraöar sér:
“Hvar er mamma?”
Fyrsta spurning ávalt er:
“Hvar er mamma?”
Ef aö' 'hana’ er ihvergi að sjá,
Hrynja óöar tár af íbrá.
Sárgljúp hrópar hjartans þrá:
“Hvar er mamma?”
Meöan það ei frétt hann fær:
“Hvar’ er mamma?”
Ekkert gaman gleði ljær:
“Hvar er mamma?”
Þetta ihrífur huga minn,
Að heyra litla veslinginn
Sífelt spyrja sorgbitinn:
“Hvar er mamma?”
Meðan saman sitjum hér,
“Hvar er mamma?”
Sælt oss báðum lífið er.
“Hvar er mamrna?”
En — hverfi’ eg alveg eitthvert sinn,
Ó, þá heyr þú, Drottinn minn!
Er hann hrópar harmþrunginn:
“Hvar er mamma?”
0
María G. Árnason.