Sameiningin - 01.12.1917, Qupperneq 14

302
séu bætt og oss sé fyrirgefið? purfum vér ekki að gjalda
alls hins illa, sem vér höfum gert?
A: Samkvæmt lögmálinu, en ekki samkvæmt náðinni..
Par kemur fram réttlætingin af trúnni, sem er fagnaðar-
erindið: boðskapur kærleikans og fyrirgefningar fyrir
synduga menn.
B. Ef maðurinn réttlætist af því aðeins: að trúa, þá
er sama hvemig hann breytir, hversu mikil illvirki sem
hann fremur; og ihvað verður þá um réttlætið ?
A. petta er misskilningur. pú gætir ekki að því, að
trú og siðferði fylgjast að, og að trúin er grundvöllur sið-
ferðisins. Siðferðið sten'dur í sama hlutfalli við trúna eins
og framkvæmdin við viljann. Siðferðið leiðir af trúnni og
verður samkvæmt henni, eins og framkvæmdin leiðir af
viljanum og er samkvæm honum, eins langt og kraftar vorir
leyfa. — Vér getum ekki starfað með alhuga að neinu, nema
vér höfum trú á því. Ef vér trúum ekki að Jesús Kristur sé
Guðs son, þá getum vér ekki trúað, að orð hans séu óskeikul
og áreiðanleg. Og ef vér trúum ekki, að kenning Jesú um
kærleikann, um fyrirgefninguna og friðþæginguna, séu ó-
yggjandi sannleikur, þá er alt í lausu lofti í huga vorum um
sannleika lífsins og stefnu vora. pá höfum vér enga óyggj-
andi reglu til að fylgja í breytni vorri. Ef vér höfum ekkí
trúna, þá eru verk vor “dauð”, því að þau eru ekki grund-
völluð á sannleika Guðs. Sönn kærleiksverk hafa að vísu
ávalt gildi í sjálfum sér, en slík sönn góðverk eru líka ætíð
sprottin af trú. Jafnvel þótt sá, sem gerir góðverk, sé sér
þess ekki fyllilega meðvitandi, þá hefir hann í sér einhvern
neista af hinni einu sáluhjálplegu trú. Sannkristinn maður,
sem trúir friðþægingu Jesú Krists og skilur hana og til-
einkar sér hana, getur ekki annað en auðsýnt kærleika og
fórnfýsi sjálfur. Sannfæringin um sannleika lífsins knýr
hann til þess. Hann verður gagntekinn af anda frelsarans.
En sá sem ekki trúir á Jesúm og friðþæginguna, getur ekki
skilið nauðsynina eða fengið hvötina til þess að auðsýna
kærleika, og þá lætur hann boðorð kærleikans sem vind um
eyrun þjóta.
B: Hvernig stendur þá á því, að þeir, sem segjast trúa
og eru guðhræddir, breyta oft ekkert betur en hinir, sem
engu segjast trúa?
A: Trúmenn, eins og vantrúarmenn, hafa mismunandi
gáfur, mismunandi lyndiseinkunnir og mismunandi sterkan
viljakraft. pað skilja ekki allir sannleika trúarinnar jafn
vel, og vegna mismunandi lyndiseinkunna hefir trúin mis-