Faxi - 01.12.1972, Blaðsíða 81

Kínverjar eru mjög hjátrúarfullir, varð
höfðinginn lostinn skelfingu og sneri
sér til manna sinna og kallaði:
— Heyrið þið, menn mínir, þessi
húsagarður hlýtur að vera fullur af
illum öndum. Við getum ekki séð þá,
en hesturinn hefur orðið þeirra var.
Enginn ykkar skal fara þarna inn.
Ekki einn einasti!
Og svo reið hann þaðan burt á
harðaspretti í fylgd með öllum sínum
mönnum, til annars hluta borgarinnar.
Við vitum ekki, hvað hesturinn sá
og hræddist. En í Biblíunni er fyrir
löngu talað um ösnu Bileams, að hún
sneri sér við á veginum og fór út af
honum. Og við vitum, að það er enn
jafn auðvelt fyrir Drottin að senda
engil sinn með brugðnu sverði eins
og þá.
Einnig vitum við nú árangurinn af
þessari bæn litlu stúlkunnar. Trúboð-
inn þarna í borginni hefur sagt frá
því, að afi hennar kom á trúboðsstöð-
ina daginn eftir, og þegar þeir hitt-
ust, voru tár í augum þessa dramb-
sama Múhameðstrúarmanns.
— Hugsið ykkur, sagði hann, —
hugsið ykkur, að allan tímann hefur
litla stúlkan haft á réttu að standa,
en ég hef haft á röngu að standa.
Fræðið mig nú um þennan volduga
Guð, sem svarar bænum á þennan
hátt. Kennið mér að biðja.
Skólabörn syngja
Bjallan hringir — búin er stundin
hæ-faderí-fader-alla-la.
Ærslafull og létt er lundin,
hæ-faderí-fader-alla-la.
Við erum ung og æskuglöð,
eigum samt að ganga I röð.
Hæ-faderí-fader-alla-la.
Við megum ekki inni húka,
hæ-faderí-fader-alla-la.
Það er fyrir þreytta og sjúka,
hæ-faderí-fader-alla-la.
Við erum frjáls sem fjallablær,
fyrsti snjórinn kom í gær.
Hæ-faderí-fader-alla-la.
Við skulum hoppa, hlæja, syngja,
hæ-faderí-fader-alla-la.
Einatt þegar hóf er hæst,
hoppum meðan leyfið fæst.
Hæ-faderí-fader-alla-la.
Margrét Jónsdóttir
HA-HA-HE-HE
Ólafur: Heyrðu, mamma, ert þú ekki
fædd á ísafirði?
Mamma: Jú, ég er fædd þar.
Ólafur: Og pabbi í Reykjavík?
Mamma: Já, það er rétt.
Ólafur: Og ég er fæddur á Akureyri?
Mamma: Já, það ættir þú nú ekki að
þurfa að spyrja um, drengur.
Ólafur: Nei, en finnst þér ekki skrítið,
mamma, að við skyldum öll hittast?
LAUSN Á KROSSGÁTU NR. 2
R 7 3 s 4. T
/4 L L A
6. s L / O Ð
S A R A
Það er beðið eftir Karli frænda. Hann
hafði einhvern tíma misst allt nefið.
Mamma segir þess vegna við Harald
litla, að hann megi ekki tala um nef-
ið við Karl frænda. Hann skuli bara
ekkert láta bera á því, þótt þetta sé
svona. Þegar Karl frændi kom, sat
Haraldur lengi þegjandi, en svo segir
hann: — Mamma, þú sagðir að ég
skyldi ekki tala um nefið á Karli
frænda, en hann hefur þá alls ekkert
nef.
Dægradvöl
1. Maður kaupir pappírsvörur fyrir 2
krónur og fær kaupmanninum 5 kr.
seðil. Kaupmaðurinn getur ekki skipt,
en skreppur út í næstu búð og fær
seðlinum skipt í fimm krónupeninga.
Þegar viðskiptavinurinn hefur fengið
pappírinn og þrjár krónur til baka,
fer hann. Skömmu síðar kemur búðar-
maðurinn, sem skipt hafði seðlinum
og segir, að hann sé falsaður. Kaup-
maðurinn fær honum ófalsaðan fimm
króna seðil í staðinn. Hve miklu hef-
ur kaupmaðurinn tapað á þessum við-
skiptum, í vörum og peningum?
2. Hvaða minnsta andafjölda er hægt
að komast af með, ef þær eiga að
synda í fylkingu, sem hér segir: Tvær
endur á undan einni önd, tvær endur
á eftir einni önd, ein önd á milli
tveggja anda?
3. Kunnugt er, að það þarf tólf eins-
eyringsfrímerki í eina tylft. Hvað þarf
þá mörg tveggja aura frímerki í eina
tylft?
4. Faðir og tveir synir hans koma að
ferjustað. Faðirinn vegur 100 kg og
synirnir 50 kg. hvor, en ferjan tekur
aðeins 100 kg. Hvernig geta þeir allir
komizt yfir ána á ferjunni?
5. Tvær járnbrautarlestir í hundrað
mílna fjarlægð hvor frá annarri, aka
eftir sömu brautinni, hvor á móti ann-
arri. Önnur fer með 60 mílna hraða
á klukkustund, en hin með 40 mílna
hraða. Býfluga er á flugi með 25
mílna hraða á klukkustund. Hve langa
leið hefur hún flogið, þegar lestirnar
mætast, ef hún hefur lagt af stað
jafnt og þær?
Lausn á bls. 255
F A X I — 253