Borgin - 01.11.1932, Blaðsíða 25

verið sjerstaklega illa við, eða
krotað á hann nokkrar sniðugar
skopvísur. Um einstaka dýrlinga
aftur á móti ber flestum saman
um, að þeir hafi verið sannhelgir
menn og megi sín mikils hjá
guði almáttugum. Meðal þeirra
er heilagur Jakob, verndari Spán-
ar. Meðan konungsdæmið var
við líði var hann tignaður mikið
um alt landið og er sjálfsagt enn
meðal alþýðu. Jarðneskar leyf-
ar hans eru sagðar vera geymdar
i Dómkirkjunni í Santiago de
Compostelo og streymdi þangað
um aldaraðir mikill fjöldi píla-
gríma úr öllum áttum; meira
að segja munu hafa farið þang-
að ekki svo fáir íslendingar þ. á.
m. tveir mætir menn, þeir Rafn
læknir Sveinbjarnarson og Björn
.lórsalafari Einarsson. Rafn var
uppi um 1180 og er sagður fyrst-
ur manna á Norðurlöndum, er
t'ór pílagrímsför til Santiago.
Pílagrímsferðir eru nú lagð-
ar niður i kristnum sið, en leyf-
ar þeirra má telja ýmsar venjur,
sem enn eru við liði meðal
spænskrar alþýðu. Víða til sveita
eru gömul bænahús eða kapellur,
oft uppi til fjalla eða á öðrum
afskektum stöðum fjarri þjóð-
vegum. Eru þau ýmist auð og
yfirgefin, eða þá falin gæslu ein-
hvers einsetumanns, sem hringir
ldukkum þeirra kvöldsogmorgna
og opnar dyrnar fvrir þeim fáu,
sem eiga þar leið um og vilja
hiðjast fyrir. Að jafnaði eru þessi
bænaliús helguð einhverjum
dýrlingi eða Maríu guðsmóður,
og þann dag, sem er messa þess
dýrlings, lifnar heldur en ekki
yfir þessum afskekta stað, því
að þá koma menn þangað úr
öllum þorpum og bygðum ná-
grennisins og skemta sjer. Eng-
ir, sem vetlingi geta valdið,
láta tijá líða að halda upp á þann
dag, ef þeim er ekki alveg sjer-
staldega í nöp við dýrling þann,
sem bænhúsið er helgað.
Hátíðahöld þau, sem fram
fara við þessi tækifæri, eru einu
nafni nefnd „romerías“ en það
þýðir Rómarferðir þ. e. a. s. píla-
grímsl'erðir til Rómaborgar, svo
að upphaflega hefir fólkið
streymt til bænaliúsanna sem
pílagrimar, en sennilega ekld
þótt, er fram liðu stundir, nægi-
leg upplyfting í guðrækninni
einni saman og hafa því smám-
saman snúið henni upp í verald-
Iegar skemtanir. í þessum „ro-
merías“ er oft glatt á lijalla. Þar
er slegið upp danspöllum, veit-
ingaskúrum og sýningarskálum.
Þar eru á boðstólum hverskonar
skemtanir, alt frá dansi og upp
i tjárhættuspil. Þangað koma sí-
gaunar og pranga með múldýr
og asna við bændurna úr ná-
grenninu, og stela öllu steini
ljettara þegar þeir sjá sjer færi.
Sjgaunar þessir eru flökkulýður
dreifður víðsvegar um Evrcpu,
og er hann all fjölmennur á
Spáni. llafa þeir þar engan fast-
an samastað, en liafast við mesl
fjarri bygðum. Veit enginn glögt
23