Borgin - 01.11.1932, Blaðsíða 38

Tveir umrenningar
Þetta er saga frá SuSur-Am-
1 eríku og fjallar um það
livernig örlögin leika tvo um-
umrenninga á sorglegan og
jafnframt brosleitan hátt.
Ileitir, brennandi geislar liinn-
ar argentisku sólar eru alt ann-
að en uppörí'andi fyrir (vo um-
renninga, sem ferðast gangandi
eftir þjóðveginum, ef þjóðveg
skyldi kalla, milli fjarlægra bú-
garða á stórri sljettu. Og þó
annar sje hár, sterkbygður Spán-
verji, svartur á brún og brá og
með viku gamla skeggbrodda á
vöngunum, þá sækist honum
samt vegurinn erfiðlega, að
jeg ekki tali um förunaut lians,
mjóan og væskilslegan snáða,
sem altaf er að dragasl aftur
úr og þarf altaf með vissu milli-
bili að taka undir sig stökk, scm
Jikist því er liestur stekkur í
Jjandi, til þess að ná fjelaga sín-
um, sem liann er í þann veginn
að missa af.
En José og Amaden eru vinir.
Kunningskapur þeirra bófst nótt
eina uppi á heylofti lijá stór-
liónda nokkrum, Pedro Larsen,
sem hafði sjerstakt orð á sjer
fyrir gestrisni. Sú dygð er nokk-
uð sjaldgæf úti á sljettunum í
Argentínu, en þar sem lnin bitt-
ist fyrir, er hún notuð. Það var
því ekkert óvenjulegt við það
þó þarna á lieyloftinu væri fyr-
ir álitlegur Iiópur af spönskum
flökkulýð kvöldið sem Don
Amaden Maria Suarez y Al-
varez bar þar að, illa á sig kom-
inn og dauðhungraðan. Og fína
nafnið á litla manninum gat
ekki komið í veg fyrir það að
liann yrði þegar fyrir háði og
spolli hinna, sjerstaklega Josés.
En það var José, sem var nokk-
urskonar foringi i flökkuliðinu,
og liinir litu upp til hans, mest
vegna þess að lionum voru laus-
astar hendurnar og hnífurinn.
En einmitt í þetta skifti skeði
það, sem i einu vitfangi lióf
Amaden í áliti upp yfir alla liina
á Jieyloftinu. Hann gal' þeim
nefnilega til kynna, að hann væri
læs.
Það getur sjálfsagt enginn,
sem ckki þekkir til á þessum
stóðum, gert sjer í lmgarlund
þýðingu annars eins og þessa.
En mönnum skilst það þegar
]>eir hafa kynst því af eigin raun
hve mikill aragrúi af götuskrif-
urum lifir góðu lífi í skuggan-
um af þekkingarleysi annara í
spönskum lilutum Suður-Amer-
íku. Og þessir yfirburðir Amad-
ens vörpuðu nú slíkum Ijóma
vfir Iiann í flökkumannahópn-
um, sem nærri því yfirsteig virð-
inguna fyrir hnefum og hnífv
.Tosés. Og nú sá .Tosé sjer ráð-
legast að taka Amaden að sjer
og sjá lionuin fyrir öllu þvi
nauðsynlegasta gegn því að hinn
36