Frjáls verslun - 01.04.2004, Qupperneq 48

Þorsteinn er ósammála því að hlutabréfamarkaðurinn hafi
brugðist sjávarútvegsfyrirtækjunum og telur frekar að
eigendurnir hafi brugðist. „Menn vildu fá inn þögla peninga,
þótti gott að geta notað peninga annarra. Menn voru ánægðir
meðan hluthafarnir höfðu ekki afdráttarlausar skoðanir,"
segir hann.
Vendipunktur varð haustið 2001 þegar
Þorsteinn hóf samstarf við Landsbank-
ann og Afl ijárfestingafélag var stofiiað
með það að markmiði að fjárfesta í
sjávarútvegi. Þorsteinn lagði hluta af
eignum sínum í sjávarútvegi inn í félagið
og Landsbankinn kom með eignir á móti.
svo 50% í útgerðarfyrirtækinu DFFU í Þýskalandi. Þorsteinn
sinnti einkum skipunum, veiðarfærum og löndunum eftir að
hann fór í land. Framan af segir hann að samstarfið hafi gengið
vel en við breytingarnar hafi orðið meiri árekstrar því að verka-
skiptingin hafi ekki verið nógu skýr. Það hafi farið að myndast
togstreita sem hafi endað með því að hann hafi yfirgefið félagið.
- Hvenœr varþað?
„Það verða fimm ár núna 9. júní.“
- Var einhver droþi semfyllti mœlinn?
„Nei, þetta endaði bara svona. Það má segja að það hafi verið
komin þreyta í samstarfið og hún hafi hlaðist upp hægt og
rólega. Kannski gekk samstarfið ekki upp og því fór sem fór.
Ég skelli ekki skuldinni á einn eða neinn. Þetta endaði bara
svona.“
Fannsl ég svikinn Eins og sjá má er Þorsteinn tregur til að
ræða samstarfsslitin í Samherja, segist vera búinn að gera upp
þennan kafla í lífi sínu. Hann segir þó að þann 6. júní 1999 hafi
þeir farið í bíltúr frændurnir Þorsteinn og Þorsteinn Már og í
þessum bíltúr hafi þeir komist að þeirri niðurstöðu að sam-
starfið gengi ekki lengur.
skrítið. Ég held að þetta gildi almennt um sjómenn. Þeir fara í
land af því að þeir eru orðnir leiðir á sjónum eða þá að þeir eru
farnir að kvíða því að fara á sjóinn en svo þegar þeir eru komnir
í land þá langar þá oft á sjóinn aftur.“
Myndaðist togstreita Stöðugt hafði bæst í skipakost Samherja
og fljótlega eftir að Þorsteinn var kominn í land keypti félagið
m.a. hlut í Akrabergi frá Færeyjum. Ári síðar keypti Samheiji
Æskan
orsteinn er fæddur og uppalinn á Akureyri og átti þar
heima í 47 ár. Þau voru fimm systkinin. Faðir þeirra hét
Vilhelm Þorsteinsson, hann dó 1993. Hann var Eyfirðingur í
húð og hár, sjómaður og síðan framkvæmdastjóri Útgerðar-
félags Akureyringa. Móðir þeirra heitir Anna Kristjánsdóttir.
- Þetta hefur tekið verulega á?
,Já, mjög. Og ekki bara á mig. Það var ekkert einfaldara fyrir
konuna eða börnin. Þetta var mjög erfiður tími,“ svarar hann
og tekur fram að ekki hafi verið um neinn slag eða langvar-
andi átök að ræða, þeir frændur hafi bara stundum haft ólíkar
skoðanir eins og gengur og gerist en það hafi samt tekið
mjög á alla tjölskylduna þegar hann hætti. „Samheiji hafði jú
verið ákveðinn hluti af lífinu í 17 ár. Ég var eigandi að 18% hlut
Hún er húsmóðir og Vestfirðingur að uppruna, frá Flateyri við
Önundarfjörð.
Þorsteinn ólst upp á Eyrinni, rétt ofan við Útgerðarfélag
Akureyringa sem þá var. Strákarnir voru alla daga úti að leika
sér og þá ýmist í fótbolta eða í öðrum leikjum, t.d. í skreiðar-
hjöllunum sem voru þarna nærri og léku strákarnir þá
gjarnan útgerðarmenn og sjómenn. Ós náði norður í Eyrina
og gekk hann stundum undir nafninu Kai fljótið. Ósinn var
vinsælt leiksvæði.